Communicatie gaat niet zozeer over zenden en ontvangen maar over begrijpen en verbinden. Al een aantal jaren hebben wij een compromis met de kinderen over de invulling van onze zomervakantie. Wij kiezen voor een paar dagen wandelen, en daarna mogen zij beslissen waar we de andere twee weken naar toe gaan. Afgelopen zomervakantie stond er voor het eerst een nachtje wild kamperen op het programma. Eerst een stevige klim en dan de tent opzetten boven op de berg. Best een beetje spannend want je moet wel op elkaar kunnen bouwen daar boven in het niets. De oudste is meestal al niet bijster enthousiast over onze sportieve uitstapjes en dit jaar had hij echt de kont tegen de krib gegooid. Maar wij staken lang het hoofd in het zand onder het mom van dat komt wel goed. Helaas, het bleek dat we toch meer hadden moeten investeren in de communicatie. Alle neuzen dezelfde kant op krijgen, dat komt niet vanzelf goed. We hadden vooraf de verwachtingen beter moeten uitspreken en het commitment van ieder gezinslid checken lang voordat we op reis gingen. Puntje bij paaltje was de rugzak van de oudste compleet inefficiënt ingepakt. Gingen we pas rond 11;00 uur echt op pad. Veel te laat en te warm in juli. Uiteindelijk bleek manlief ook niet fit genoeg en hebben we de tocht verder afgeblazen. Zoals wij ervan uit gingen dat het gaandeweg wel goed zou komen, zo gaan veel aanstaande ouders ook beginnen aan het avontuur dat ouderschap heet. Voor de voorbereiding op de bevalling wordt vaak nog wel een cursus gevolgd. De periode na de bevalling lijkt echter 1 groot zwart gat. Want je weet natuurlijk ook nog niet wat je niet weet. De meeste aanstaande ouders denken; het komt wel goed. Alleen blijkt vaak het romantische idee van samen een kindje krijgen de meest ultieme relatietest te zijn. Ook hiervoor geldt; bereid je voor. Om aanstaande ouders hierbij te helpen heb ik een vraag en antwoordspel gemaakt. Zodat je alvast tijdens de zwangerschap met elkaar in gesprek gaat over de verwachtingen die je van elkaar hebt. Een begin maken in begrijpen en verbinden. De basis leggen om ook in uitdagende tijden samen verder te kunnen. Wil je gelijk aan de slag? Dat kan! Download hieronder jullie 10 vragen; Nu tijd investeren om straks samen sterk te staan. Dat is voor iedereen fijn.
Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Koester de Moeder
0 Comments
Eerbied
Na al die jaren bezig te zijn met het lichaam heb ik een diepe eerbied gekregen voor de ingenieusheid en complexiteit van het systeem. Alles is zo prachtig op elkaar afgestemd dat je bijna niet snapt hoe het kan. Dat het werkt en vaak ook nog zo goed. En toch had ik me nooit beseft dat het lichaam een eigen antwoord heeft op de stress-reactie. Dat er een systeem is van rust en verbondenheid. Zit gewoon in ons allemaal ingebakken. Gratis bijgeleverd. Het enige dat je hoeft te doen om het in werking te zetten is het te koesteren, letterlijk en figuurlijk. Oxytocine Mag ik je voorstellen aan het hormoon Oxytocine. Oxytocine wordt vaak in verband gebracht met bevallen en met moeders en baby's. Helemaal correct. In de periode van de geboorte stijgt de Oxytocine tot ongekende hoogten omdat een goede hechting van levensbelang is voor de baby. Ook dat is weer goed geregeld. In 1906 werd oxytocine ontdekt door de Britse onderzoeker Sir Henry Dale die merkte dat er in de hypofyse een stof was die de geboorte kon versnellen; oxytocine naar het Griekse "snel" en "bevalling". Liefdeshormoon Alleen blijkt dat niet het enige moment dat oxytocine actief is. Het is het liefdeshormoon. Niet alleen aanwezig in vrouwen maar ook bij mannen. Balans In het ideale geval zijn de stress-reactie en de rust en verbondenheid reactie in balans. In de praktijk overheerst het stress-systeem. Het systeem van afbraak en krijgt het rust-en herstelsysteem veel te weinig ruimte. Met als gevolg; uitputting en klachten. Oxytocine Boost Hoe verhoog je je oxytocine-peil; - tijd doorbrengen met mensen waar je je veilig bij voelt - knuffelen/ huisdieren aaien - huid op huid contact - massage - zelfmassage - lekker eten - warmte (met een dekentje op de bank) - kijken naar kattenfilmpjes of baby's - sex/ orgasme - alles wat jou rust geeft en waar jij blij en gelukkig van wordt Liefdevolle acties Voor mij voelt dit als een veel prettigere richtlijn dan; als je last hebt van stress dan moet je ontspannen. Ik heb gemerkt dat veel mensen daar veel stress van krijgen. Omdat ze moeten ontspannen wat dan niet lukt, en dat ze daar dan weer stress van krijgen. Als je jezelf de vraag stelt; hoe kan ik mijn oxytocine-peil verhogen? Dan kan je liefdevolle acties in werking zetten die je lichaam als het ware vanzelf tot rust brengen. Wat ga jij vandaag doen waar je blij en gelukkig van wordt? Ik lees het graag in de reacties Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Koester de Moeder "Ik dacht ik kan dit helemaal niet!" Zomaar een zin uit een gesprek met een vriendin die ook zo'n 19 jaar geleden moeder werd. Het blijkt dat we ons in het eerste jaar na de geboorte van ons oudste kind precies hetzelfde hebben gevoeld. Overweldigd, vermoeid, van achteren niet meer weten dat je van voren leeft, verdwaasd en af en toe verdwaald onze weg proberen te vinden in deze hele nieuwe wereld waarin we terecht waren gekomen; het moederschap. Schaamte Hebben wij dat toen met elkaar gedeeld? Nee daar hadden we geen tijd voor. En we schaamden ons wellicht ook wel een beetje. Ik in ieder geval. Want jeetje ik was toch die verpleegkundige die op de verloskamers en kraamafdeling had gewerkt. Met zoveel babyervaring draai je je hand toch niet om voor een bevalling en de zorg voor je baby? Het tegendeel bleek waar. Acht uur per dag (of avond/nacht) voor een moeder en kind zorgen bleek toch iets heel anders dan 24 uur de verantwoordelijkheid voelen en dragen voor zo'n ieniemienie wezentje waarvan ik geen idee had wat hij nou communiceerde met mij. Ik had de grootste moeite mijn hoofd boven water te houden in alle verwachtingen die ik van mezelf had en de verwachtingen waarvan ik dacht dat de omgeving ze van mij had. Postpartum Doula Deze ervaring is voor mij een grote drijfveer achter mijn werk als Postpartum Doula. Wat ik vaak tegenkom is dat de moeders met oudere kinderen het meest enthousiast zijn als ze horen dat ik als Postpartum Doula moeders ondersteun en begeleid in het het eerste jaar na de geboorte van de baby. En dan niet zozeer met de baby als wel in het eigen groeiproces van moeder worden. "O wat ik had ik jou graag gekend toen ik mijn kinderen kreeg" is de meest gehoorde opmerking van deze ervaren moeders. Die weten wat ze nu weten. Ook laatst nog van een 85 jarige moeder. Natuurlijk hebben deze moeders het, net als ik, overleefd dat eerste jaar. Net zoals onze moeders en grootmoeders het hebben overleefd. Het is alleen de vraag of dat is wat je wilt; overleven? Een Zachte Landing Een Zachte Landing in het Moederschap is wat ik iedere moeder gun. Dat je vanaf het begin je in liefde kan verbinden met je kindje in plaats van stress. Omdat dat fijn is voor jou als moeder en fijn is voor je baby. Weet ook dat je in een maatschappij leeft waarin het niet gewoon is om de moeder de ruimte te geven om moeder te worden. Na de kraamzorg valt eigenlijk alle zorg voor moeders weg en komt het op jouw eigen initiatief aan. Juist op het moment dat jij het meest kwetsbaar bent en waarschijnlijk niet de energie hebt om ook nog voor jezelf op te komen. Zelfzorgplan Ben je nu zwanger? Gefeliciteerd! Nu is de beste periode om je alvast voor te bereiden op de periode na de bevalling; je Postpartum periode of ook wel Vierde Trimester. Om jou en je partner een handje te helpen heb ik speciaal voor jullie Een Zachte Landing gemaakt, Vraag jouw Zelfzorgplan voor je Vierde Trimester nu aan; Steek je hand uit
Ben je pas bevallen en ben je niet lekker geland? Voel je je overweldigd, eenzaam, zit je niet lekker in je vel? Denk jij ook dat je "het" niet kan of vraag je je wanhopig af hoe andere moeders het voor elkaar krijgen? Dan hoop ik lieve moeder dat je nu in ieder geval weet dat je niet de enige bent. En ik hoop dat jij je hand uit gaat steken naar iemand die je vertrouwt of naar mij. Omdat het anders kan en je niet in je eentje hoeft te blijven worstelen. Jij bent niet degene die faalt, je leeft in een maatschappij die faalt om jouw te ondersteunen in het moeder worden. Vergeet dat niet. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Koester de Moeder Afgelopen oud en nieuw werd het me weer eens duidelijk. Ik wil ook een poes zijn :-). Nee dat was niet het punt dit keer.
Het punt was namelijk dit; tijdens het oorverdovende vuurwerk was het voor onze poes heel helder; ik moet me nu verstoppen zo ver weg, diep en donker mogelijk. Al mijn geruststellende woorden hadden geen enkele invloed. Nadat alles weer wat tot rust was gekomen kwam hij weer tevoorschijn en een paar uur later was hij weer in zijn normale doen, het leven ging weer verder. Wat de poes daarin als voordeel heeft is dat hij dus niet gaat zitten denken; "Jeetje wat suf zeg dat ik daar zo bang voor was". "Lafaard, kan je niet wat stoerder zijn". "Man-up." Wie weet kan jij er nog een paar leuke bij bedenken. Het zal duidelijk zijn, poes heeft geen enkel oordeel over zijn gedrag, die handelt gewoon naar wat zijn instinct hem aangeeft. Evalueren Wij, mensen, daarentegen kunnen onszelf dankzij ons vermogen om te oordelen juist wel eens lekker ons gedrag gaan evalueren. Zeker na een stressvolle gebeurtenis waarin je misschien wel heel anders reageerde dan dat je je ooit voor had kunnen stellen. In plaats van te accepteren dat je deed wat je deed, kan het oordeel daarover de stress levend houden. Met vaak meer stress als gevolg. Oordelen komen voort uit de overtuigingen zoals wij vinden hoe het leven er uit hoort te zien en hoe jij en/ of andere mensen je daarin behoort te gedragen. Overtuigingen helpen je om de wereld te begrijpen. Diezelfde overtuigingen kunnen vaak een heleboel stress veroorzaken. Want ze bepalen namelijk hoe jij naar de wereld kijkt. Zeker als overtuigingen in beton zijn gegoten laten ze niet veel ruimte om het anders te zien of te doen. De overtuiging is de waarheid. Geen enkele overtuiging klopt De schrijver van het boek "De edele kunst van not giving a fuck" heeft daarover een interessante stelling; geen enkele overtuiging klopt. En ja ook dat is natuurlijk een overtuiging :-) In het kader van stress en stress vermindering is het interessant om je overtuigingen eens onder de loep te nemen. Bijvoorbeeld een afspraak-is-afspraak overtuiging is natuurlijk superfijn voor je omgeving. Want op jou kunnen ze altijd rekenen en maakt je een betrouwbaar mens. Als jij vervolgens keer op keer helemaal in de stress schiet om die afspraak na te kunnen komen dan is dat wellicht een overtuiging die iets losser mag. Van praten komt ruzie, las ik laatst. Ook al zo'n leuke overtuiging. Je ziet vast wel voor je hoe iemand die hierin gelooft communiceert....... Misschien valt het woordje geloven je in die laatste zin op. Of niet nouja bij deze dan. Want dat is wat een overtuiging is, een geloof. Bakken Energie In ont-dek je geboorteverhaal sessies kunnen we bij de bron beginnen. Want de ervaringen die we opdoen tijdens conceptie, zwangerschap en geboorte kunnen een basis zijn waarop vastgeroeste overtuigingen zijn geënt. Deze overtuigingen zitten letterlijk en figuurlijk in je lijf. Je lichaam heeft vervolgens de overtuiging; op deze manier hebben we het altijd gedaan en we leven nog dus niets meer aan veranderen. Zelfs als het bakken energie kost. Op het moment dat je wel iets wilt veranderen gaan je spieren in de steigers, en ontstaat er stress in het lijf. Je lichaam trekt dan als het ware het matje weer onder je voeten vandaan. Met als resultaat dat het dus vechten tegen de bierkaai wordt om ook echt iets te kunnen veranderen. Door het ont-dekken van je geboorteverhaal halen we de stress er van af zodat er ook daadwerkelijk ruimte in het lijf ontstaat om een nieuwe overtuiging te adopteren. Of accepteren dat je toch meer vluchter dan een vechter bent bijvoorbeeld. Overtuigingen Als laatste een rijtje voorbeelden van overtuigingen die je in de weg kunnen zitten en waar ik je graag bij help om er wat lucht en beweging in te krijgen. Het moet perfect Ik leef om te werken Rust roest Ik ben een slechte....... Het is ook nooit goed Wie voor een dubbeltje geboren is Ze willen me niet Ik ben dom Ik mag pas ontspannen als........ Daar heb ik geen tijd voor Dat zit bij ons in de familie Ik ben schuldig Ik moet voor mijn moeder zorgen Fase 4 en de navelstreng
Vanuit de pre en perinatale psychologie bezien we de geboorte vanuit 4 fases. En Fase 4 was het onderwerp van de afgelopen module bij de training Pre en Perinatale Traumatherapie - Birthimprints. De fase waarin je lichaam hier op aarde geboren wordt. En we collectief beroofd worden van onze verbinding met de moederkoek door het te vlug doorknippen van de navelstreng. In de geboorteprocessen heb ik het zo duidelijk mogen voelen. De enorme shock die het doorknippen teweeg bracht. De verkramping van het middenrif. De keuze die het ademhalen moest worden in plaats van een zachte overgang. Paniek, angst, en met de ogen stijf dicht. En mijn twijfel of ik het wel wilde - ademhalen - of dat ik mij toch weer terug liet drijven naar de plek die ik in eerste instantie al niet wilde verlaten. Wat een verschil met de laatste sessie waarin ik er voor mocht kiezen de verbinding te behouden. Vol verwondering om mij heen kon kijken waar ik terecht was gekomen. Met het gevoel dat wij helemaal niets hoeven te beslissen over het al dan niet doorknippen van de navelstreng - want die laat vanzelf los op een eigen tijd. Heel langzaam zakte ik laagje voor laagje in mijn lichaam. AFBLIJVEN schreeuwt alles in mij, in ieder geval tot de baby een vervangende voedselbron heeft gevonden. En mama en baby er beide klaar voor zijn om deze fysieke verbinding te verbreken. Maandag 9 januari 2023 had APPPAH (Association for Prenatal & Perinatal Psychology and Health) een interessante Monday Live.
Charisse Basquin hield een praatje over de relatie tussen angst voor de bevalling en de eigen geboorte ervaring. Een onderwerp dat mij na aan het hart ligt omdat deze zienswijze zo vaak wordt vergeten in de voorbereiding voor de geboorte van je kindje. Hoe zijn jullie als ouders zelf geboren? En wat kan daar van mee gaan spelen in, met name de geboorte van jullie eerste kindje. De bevindingen die Charisse deed was dat zij een correlatie vond in de angst voor de bevalling en de ervaring als de moeder tijdens haar eigen geboorte (dus als baby); - met een inleiding was geboren - met een keizersnede was geboren - en dan met name de geplande dus zonder weenactiviteit - de moeder van de baby met medicatie in slaap was gebracht - van haar moeder gescheiden is geweest na de geboorte - er angst was dat de baby de bevalling niet zou overleven; vanuit de baby gezien Een bescheiden onderzoek maar wel eentje die mijns inziens veel ruimer de aandacht mag gaan krijgen. Ook door mijn eigen ervaring en de verhalen die ik van andere moeders hoor waarvan ik denk; maar dit komt van jouw eigen geboorte. Zo ook de mama die al tijdens de zwangerschap twijfels had of de baby wel door het geboortekanaal zou passen. Omdat zij zelf niet zo groot is en haar man bijna twee meter. Nu ben ik zelf ook niet zo groot en is mijn man ook bijna twee meter en deze gedachte is nooit bij mij opgekomen (ik had weer andere twijfels en angsten maar dat is weer ander verhaal) Dus ik vroeg haar; hoe ben jij zelf geboren? Er was niet veel informatie maar wel dat het een hele lange en zware thuisbevalling was. Toen ik vervolgens een plaatje van een rots die vast zit tussen twee andere rotsblokken liet zien kreeg ze het spontaan benauwd. Wat mij doet vermoeden dat zij het zelf ontzettend zwaar heeft gehad om het geboortekanaal te passeren. En dat haar angst daarop werd gebaseerd. Dat de kleine baby in haar fluisterde; weet je nog hoe eng het was, en hoe je bijna dood ging daar. Mijn wens is dat iedere ouder voor de bevalling, of beter nog voor de conceptie, op onderzoek gaat naar de eigen geboorte ervaring. Niet om alles perfect te maken maar wel om een bewustzijn te creëren waar sommige angsten wellicht vandaan komen zodat jullie baby zijn of haar eigen geboorte kan ervaren. Zonder de noodzaak die van jou/ jullie te herhalen om dat stukje te kunnen helen. Interesse om met je geboorteverhaal aan de slag te gaan? Voel je welkom op de Training Zwangerschap en Geboorte vanuit de Baby gezien. Of kies voor een ontspannende Verbroken Verbinding Massage. En wil je echt een diepe duik nemen dan is het ook mogelijk om een individueel traject geboorteprocessen te doen in Ont-dek je Geboortverhaal sessies. Vera van Os www.tensia.nl Koester de Moeder Als verpleegkundige op de kraamafdeling kon ik me over 1 ding zo ontzettend verbazen. Dat mama's na de bevalling in bed zaten en min of meer tegen ons als verpleging zeiden; leg mijn baby maar aan de borst.
Niet zo letterlijk natuurlijk maar er was wel iets van verwachting dat wij dat voor haar en haar baby gingen fiksen. Iets met een mondje dat een bepaalde wijdte moest hebben en een tong in een bepaalde positie. En wij maar duwen en manipuleren om de baby op de juiste manier aangelegd te krijgen. Ik herinner me het niet als ontspannen momenten. Niet voor mama, niet voor baby, en niet voor mij als verpleegkundige, En als het dan niet lukte wilde het ook weleens dat de borsten de schuld kregen. Te platte tepels of te groot, te klein, ingetrokken. Nouja noem maar op. Het wilde er bij mij gewoon niet in waarom het zo'n struggle was. En okay wellicht had ik ook een ietwat romantisch beeld dat mama's en baby's gewoon weten hoe dat moet. Dankzij de postpartum doula training van Julia Jones leerde ik dat voeden deels biologisch is maar ook deels aangeleerd wordt. Maar dan met name door andere mama's te zien voeden. Zoals de gorilla die niet wist hoe ze haar baby moest voeden en toen de kunst af mocht kijken bij een borst voedende mensenmama. Maar de realisatie dat de grootste rol weggelegd is voor de baby zelf kwam toen ik over de Borstcrawl of de 9 instinctieve fases hoorde. Als "methode" ook wel Biological Nurturing genaamd. Dat een baby na de bevalling zelf op zoek gaat naar de borst! Wat een eye- opener! Daarbij allerlei reflexen activerend, en ook nog een geweldige manier om de stress van het geboren worden kwijt te raken. Om nog maar niet te spreken over de enorme psychologische boost voor een kleine baby dat je zelf op zoek gaat naar je volgende voedselbron. Bij voorkeur nog verbonden met de navelstreng zodat je de zekerheid ervaart dat je niet opeens zomaar zonder voedsel zit. In de training Verbinding met je Baby tijdens Zwangerschap en Geboorte neem ik je stapje voor stapje mee in de 9 instinctieve fases die je baby laat zien na de geboorte. Zodat jullie je kunnen focussen op de baby in plaats van techniek, instructies en eventuele onzekerheden over je borsten. Als je je baby de kans hebt gegeven zichzelf aan te leggen, maar je hebt toch nog twijfels of er loopt iets niet lekker dan is het natuurlijk heel verstandig om de hulp van een lactatiekundige in te schakelen. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia - Koester de Moeder De opluchting of verlichting op het gezicht van de pasgeboren moeder als ik haar buik heb ingewikkeld een paar dagen na de bevalling, is met geen pen te beschrijven.
Bij elkaar gehouden, beschermd, geborgen, gekoesterd. Zijn maar een paar van de woorden die ik langs hoor komen. Of dat de schouders zich kunnen ontspannen. En er wordt heel veel gezucht. Niet meer het gevoel hebben dat je jezelf overeind hoeft te houden. Maar steun en support voelen in deze eerste kwetsbare periode. Samen met de buik en voetmassage maken we er ook een echt verwen moment van. Wel voel ik me altijd een beetje in de spagaat. Want een pasgeboren moeder geef je bij voorkeur geen nieuwe informatie. Daarom heb ik bedacht een traject samen te stellen waar je al tijdens de zwangerschap geniet van een ontspannende massage en instructie voor het Belly Binden ontvangt; van Buik naar Baby En jij als pas bevallen moeder je alleen maar op het gevoel hoeft te richten. En je pasgeboren baby natuurlijk. Zodat je na de bevalling niet nog meer informatie tot je hoeft te nemen. en je lekker in je bubbel kunt blijven. Ondersteund met nog een paar koestersessies. Kijk voor mee info op; https://www.tensia.nl/zwangerschapsmassageamsterdam.html Geboortepatronen; wie is er niet groot mee geworden!
Wij zijn allemaal geboren, en zijn allemaal gevormd door de ervaringen die we hebben meegemaakt tijdens de periode bij onze moeder in de buik en door je geboorte. Zelfs de conceptie is een ervaring die je levenslang met je meedraagt. Optimaal Er is dan ook geen goed of fout. Wel kan je spreken van optimaal of minder optimaal. De hele zwangerschap was bedoeld om jouw als baby voor te bereiden op de omgeving buiten de buik. Alles heb jij opgeslurpt om je een zo optimale mogelijkheid te geven om te kunnen overleven. Wanneer jouw moeder haar omgeving als onveilig ervaart dan is het superhandig dat jouw zenuwstelsel wat strakker staat afgesteld. En dat jouw spieren beter ontwikkeld zijn om je te kunnen verdedigen of te kunnen vluchten. Verwarrend wordt het als jij conclusies hebt getrokken dat de wereld onveilig is en dat dit zo niet blijkt te zijn. Of als jij schaarste hebt ervaren en er een overvloed aan eten beschikbaar is in je directe omgeving. Onbewust Alles op een heel onbewust niveau. Want waar het aan ontbreekt zijn expliciete herinneringen en woorden om van de ervaringen een logisch verhaal te maken. Het kan dan ook zo verhelderend zijn wanneer je gaat snappen dat wat je nu steeds opnieuw stress bezorgd misschien wel begonnen is met je conceptie. Dat de conclusies die jij op een heel onbewust niveau hebt getrokken je nu niet meer van nut zijn. Sterker nog; deze overtuigingen kunnen je regelrecht tegenwerken. De hele onpersoonlijke keuzes die op een gegeven moment gemaakt werden niets met jou te maken hadden, Jij hebt het alleen wel op jezelf betrokken en voelt het iedere keer wanneer dat specifieke thema in jouw leven weer opborrelt. Voor iedereen Voor wie is het interessant om kennis te hebben van Geboortepatronen? Persoonlijk vind ik voor iedereen (vast niet heel verrassend :-)). Juist omdat we allemaal de ervaring van het geboren worden delen, en het voor iedereen een persoonlijke en unieke ervaring is geweest. Geboortekamer Maar in ieder geval; aanstaande ouders. Een zwangerschap en met name een bevalling kan de onbewuste herinnering van je eigen geboorte naar boven brengen. En zeker als dit niet zo lekker verliep kan de stressreactie aan gaan. Bij zowel de moeder als bij de geboortepartner. Angst is besmettelijk en kan de hele geboortekamer beïnvloeden. Daarom zou het ook bijzonder fijn zijn als alle geboortewerkers kennis hebben van het eigen geboorteverhaal, Weten wat jouw geboorteverhaal is kan rust in je stressreactie brengen. En kan je helpen begrijpen van waaruit jij je beslissingen neemt. Vraag Als het nog kan vraag dan eens aan je moeder naar jouw geboorte Dan heb je al een deel van de informatie. Weet wel dat dat slecht haar versie van het verhaal is. Haar bevallingsverhaal. Jouw geboorte kan jij heel anders beleefd hebben. Webinar Wil je meer horen over Geboortepatronen? Vraag het Webinar Zwangerschap en Geboorte vanuit de Baby gezien gratis aan. Verdieping Wanneer je zelf aan de slag wilt, dan ontmoet ik je graag. Voor de Workshop het verhaal van de Baby waarin het verkennen van je Geboorteverhaal centraal staat. Of duik gelijk de diepte in in een persoonlijk traject Ont-dek je Geboorteverhaal Nooit te laat Het is nooit te laat om met je geboorteverhaal aan de slag te gaan. Want hoera je bent geboren, en je leeft dus de veerkracht is ook in jou aanwezig. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia - Koester de Moeder Woehoe ben je er nog? Dat is me even een stelling; alles is goed!
Eentje die nogal wat weerstand op kan roepen. Want hoezo; alles is goed? En wie denk jij wel niet dat je bent om zomaar te zeggen; alles is goed. Weet je wel dat je daar heel hard voor moet werken, voor dat alles goed is. En echt goed krijg je het natuurlijk nooit. Je huis kan groter, je wilt meer verdienen, een leukere baan waarin je jezelf helemaal kunt ontplooien, meer vrije tijd. Meer bewegen, gezonder leven. Dunner of dikker zijn. In ieder geval leuker met meer zelfvertrouwen, gestopt met roken. drinken of andere verslavingen en, en ,en........ De meeste mensen kunnen zo een lijstje opnoemen wat ze allemaal anders in hun leven zouden willen. En dat frustreert! Want de realiteit is dat je leven op dit moment is zoals het is. En dat jij op dit moment bent wie je bent. Natuurlijk is er niks mis met dingen willen veranderen. Zo zijn we opgevoed door deze maatschappij. Het beste uit jezelf halen, vechten, doorgaan, ambitieus naar het hoogste grijpen. Meer, beter, best. Wat zijn je verbeterpunten bij elk feedback gesprek in opleiding of werk. Maar wat zou er gebeuren als je je leven en jezelf op dit moment gewoon even omarmt. Alles is goed. Voel wat er gebeurt. Bij mij komen er als vanzelf allemaal dankbare gedachten naar boven voor wat er wel is. En ik voel een diepe rust. Met alles is goed hoef ik even niets te doen of te willen, op dat moment hoef ik alleen maar te zijn. Hé lekker, met een diepe zucht. Opeens ontstaat er ruimte. Ruimte om te ademen, ruimte om te voelen en ook ruimte om te veranderen. Als er niks moet is juist alles mogelijk. Gun jezelf even pauze doe je ogen dicht, leg je handen op je hart; Alles Is Goed. |
Categorie
All
|