De opluchting of verlichting op het gezicht van de pasgeboren moeder als ik haar buik heb ingewikkeld een paar dagen na de bevalling, is met geen pen te beschrijven.
Bij elkaar gehouden, beschermd, geborgen, gekoesterd. Zijn maar een paar van de woorden die ik langs hoor komen. Of dat de schouders zich kunnen ontspannen. En er wordt heel veel gezucht. Niet meer het gevoel hebben dat je jezelf overeind hoeft te houden. Maar steun en support voelen in deze eerste kwetsbare periode. Samen met de buik en voetmassage maken we er ook een echt verwen moment van. Wel voel ik me altijd een beetje in de spagaat. Want een pasgeboren moeder geef je bij voorkeur geen nieuwe informatie. Daarom heb ik bedacht een traject samen te stellen waar je al tijdens de zwangerschap geniet van een ontspannende massage en instructie voor het Belly Binden ontvangt; van Buik naar Baby En jij als pas bevallen moeder je alleen maar op het gevoel hoeft te richten. En je pasgeboren baby natuurlijk. Zodat je na de bevalling niet nog meer informatie tot je hoeft te nemen. en je lekker in je bubbel kunt blijven. Ondersteund met nog een paar koestersessies. Kijk voor mee info op; https://www.tensia.nl/zwangerschapsmassageamsterdam.html
0 Comments
Geboortepatronen; wie is er niet groot mee geworden!
Wij zijn allemaal geboren, en zijn allemaal gevormd door de ervaringen die we hebben meegemaakt tijdens de periode bij onze moeder in de buik en door je geboorte. Zelfs de conceptie is een ervaring die je levenslang met je meedraagt. Optimaal Er is dan ook geen goed of fout. Wel kan je spreken van optimaal of minder optimaal. De hele zwangerschap was bedoeld om jouw als baby voor te bereiden op de omgeving buiten de buik. Alles heb jij opgeslurpt om je een zo optimale mogelijkheid te geven om te kunnen overleven. Wanneer jouw moeder haar omgeving als onveilig ervaart dan is het superhandig dat jouw zenuwstelsel wat strakker staat afgesteld. En dat jouw spieren beter ontwikkeld zijn om je te kunnen verdedigen of te kunnen vluchten. Verwarrend wordt het als jij conclusies hebt getrokken dat de wereld onveilig is en dat dit zo niet blijkt te zijn. Of als jij schaarste hebt ervaren en er een overvloed aan eten beschikbaar is in je directe omgeving. Onbewust Alles op een heel onbewust niveau. Want waar het aan ontbreekt zijn expliciete herinneringen en woorden om van de ervaringen een logisch verhaal te maken. Het kan dan ook zo verhelderend zijn wanneer je gaat snappen dat wat je nu steeds opnieuw stress bezorgd misschien wel begonnen is met je conceptie. Dat de conclusies die jij op een heel onbewust niveau hebt getrokken je nu niet meer van nut zijn. Sterker nog; deze overtuigingen kunnen je regelrecht tegenwerken. De hele onpersoonlijke keuzes die op een gegeven moment gemaakt werden niets met jou te maken hadden, Jij hebt het alleen wel op jezelf betrokken en voelt het iedere keer wanneer dat specifieke thema in jouw leven weer opborrelt. Voor iedereen Voor wie is het interessant om kennis te hebben van Geboortepatronen? Persoonlijk vind ik voor iedereen (vast niet heel verrassend :-)). Juist omdat we allemaal de ervaring van het geboren worden delen, en het voor iedereen een persoonlijke en unieke ervaring is geweest. Geboortekamer Maar in ieder geval; aanstaande ouders. Een zwangerschap en met name een bevalling kan de onbewuste herinnering van je eigen geboorte naar boven brengen. En zeker als dit niet zo lekker verliep kan de stressreactie aan gaan. Bij zowel de moeder als bij de vader. Angst is besmettelijk en kan de hele geboortekamer beïnvloeden. Daarom zou het ook bijzonder fijn zijn als alle geboortewerkers kennis hebben van het eigen geboorteverhaal, Weten wat jouw geboorteverhaal is kan rust in je stressreactie brengen. En kan je helpen begrijpen van waaruit jij je beslissingen neemt. Vraag Als het nog kan vraag dan eens aan je moeder naar jouw geboorte Dan heb je al een deel van de informatie. Weet wel dat dat slecht haar versie van het verhaal is. Haar bevallingsverhaal. Jouw geboorte kan jij heel anders beleefd hebben. Webinar Wil je meer horen over Geboortepatronen? Vraag het Webinar Zwangerschap en Geboorte vanuit de Baby gezien gratis aan. Verdieping Wanneer je zelf aan de slag wilt, dan ontmoet ik je graag. Voor de Workshop het verhaal van de Baby waarin het verkennen van je Geboorteverhaal centraal staat. Of duik gelijk de diepte in in een persoonlijk traject Ont-dek je Geboorteverhaal Nooit te laat Het is nooit te laat om met je geboorteverhaal aan de slag te gaan. Want hoera je bent geboren, en je leeft dus de veerkracht is ook in jou aanwezig. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia Postpartum - Voor een Ontspannen Start Woehoe ben je er nog? Dat is me even een stelling; alles is goed!
Eentje die nogal wat weerstand op kan roepen. Want hoezo; alles is goed? En wie denk jij wel niet dat je bent om zomaar te zeggen; alles is goed. Weet je wel dat je daar heel hard voor moet werken, voor dat alles goed is. En echt goed krijg je het natuurlijk nooit. Je huis kan groter, je wilt meer verdienen, een leukere baan waarin je jezelf helemaal kunt ontplooien, meer vrije tijd. Meer bewegen, gezonder leven. Dunner of dikker zijn. In ieder geval leuker met meer zelfvertrouwen, gestopt met roken. drinken of andere verslavingen en, en ,en........ De meeste mensen kunnen zo een lijstje opnoemen wat ze allemaal anders in hun leven zouden willen. En dat frustreert! Want de realiteit is dat je leven op dit moment is zoals het is. En dat jij op dit moment bent wie je bent. Natuurlijk is er niks mis met dingen willen veranderen. Zo zijn we opgevoed door deze maatschappij. Het beste uit jezelf halen, vechten, doorgaan, ambitieus naar het hoogste grijpen. Meer, beter, best. Wat zijn je verbeterpunten bij elk feedback gesprek in opleiding of werk. Maar wat zou er gebeuren als je je leven en jezelf op dit moment gewoon even omarmt. Alles is goed. Voel wat er gebeurt. Bij mij komen er als vanzelf allemaal dankbare gedachten naar boven voor wat er wel is. En ik voel een diepe rust. Met alles is goed hoef ik even niets te doen of te willen, op dat moment hoef ik alleen maar te zijn. Hé lekker, met een diepe zucht. Opeens ontstaat er ruimte. Ruimte om te ademen, ruimte om te voelen en ook ruimte om te veranderen. Als er niks moet is juist alles mogelijk. Gun jezelf even pauze doe je ogen dicht, leg je handen op je hart; Alles Is Goed. "Ik dacht ik kan dit helemaal niet!" Zomaar een zin uit een gesprek met een vriendin die ook zo'n 19 jaar geleden moeder werd. Het blijkt dat we ons in het eerste jaar na de geboorte van ons oudste kind precies hetzelfde hebben gevoeld. Overweldigd, vermoeid, van achteren niet meer weten dat je van voren leeft, verdwaasd en af en toe verdwaald onze weg proberen te vinden in deze hele nieuwe wereld waarin we terecht waren gekomen; het moederschap. Schaamte Hebben wij dat toen met elkaar gedeeld? Nee daar hadden we geen tijd voor. En we schaamden ons wellicht ook wel een beetje. Ik in ieder geval. Want jeetje ik was toch die verpleegkundige die op de verloskamers en kraamafdeling had gewerkt. Met zoveel babyervaring draai je je hand toch niet om voor een bevalling en de zorg voor je baby? Het tegendeel bleek waar. Acht uur per dag (of avond/nacht) voor een moeder en kind zorgen bleek toch iets heel anders dan 24 uur de verantwoordelijkheid voelen en dragen voor zo'n ieniemienie wezentje waarvan ik geen idee had wat hij nou communiceerde met mij. Ik had de grootste moeite mijn hoofd boven water te houden in alle verwachtingen die ik van mezelf had en de verwachtingen waarvan ik dacht dat de omgeving ze van mij had. Postpartum Doula Deze ervaring is voor mij een grote drijfveer achter mijn werk als Postpartum Doula. Wat ik vaak tegenkom is dat de moeders met oudere kinderen het meest enthousiast zijn als ze horen dat ik als Postpartum Doula moeders ondersteun en begeleid in het het eerste jaar na de geboorte van de baby. En dan niet zozeer met de baby als wel in het eigen groeiproces van moeder worden. "O wat ik had ik jou graag gekend toen ik mijn kinderen kreeg" is de meest gehoorde opmerking van deze ervaren moeders. Die weten wat ze nu weten. Ook laatst nog van een 85 jarige moeder. Natuurlijk hebben deze moeders het, net als ik, overleefd dat eerste jaar. Net zoals onze moeders en grootmoeders het hebben overleefd. Het is alleen de vraag of dat is wat je wilt; overleven? Een Zachte Landing Een Zachte Landing in het Moederschap is wat ik iedere moeder gun. Dat je vanaf het begin je in liefde kan verbinden met je kindje in plaats van stress. Omdat dat fijn is voor jou als moeder en fijn is voor je baby. Weet ook dat je in een maatschappij leeft waarin het niet gewoon is om de moeder de ruimte te geven om moeder te worden. Na de kraamzorg valt eigenlijk alle zorg voor moeders weg en komt het op jouw eigen initiatief aan. Juist op het moment dat jij het meest kwetsbaar bent en waarschijnlijk niet de energie hebt om ook nog voor jezelf op te komen. Zelfzorgplan Ben je nu zwanger? Gefeliciteerd! Nu is de beste periode om je alvast voor te bereiden op de periode na de bevalling; je Postpartum periode of ook wel Vierde Trimester. Om jou en je partner een handje te helpen heb ik speciaal voor jullie Een Zachte Landing gemaakt, Vraag jouw Zelfzorgplan voor je Vierde Trimester nu aan; Steek je hand uit
Ben je pas bevallen en ben je niet lekker geland? Voel je je overweldigd, eenzaam, zit je niet lekker in je vel? Denk jij ook dat je "het" niet kan of vraag je je wanhopig af hoe andere moeders het voor elkaar krijgen? Dan hoop ik lieve moeder dat je nu in ieder geval weet dat je niet de enige bent. En ik hoop dat jij je hand uit gaat steken naar iemand die je vertrouwt of naar mij. Omdat het anders kan en je niet in je eentje hoeft te blijven worstelen. Jij bent niet degene die faalt, je leeft in een maatschappij die faalt om jouw te ondersteunen in het moeder worden. Vergeet dat niet. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia - Mama Wellness * Het belangrijkste in het leven *
Gezondheid is het allerbelangrijkste wordt vaak gezegd. En hoewel ik het daar zeker mee eens ben is het ook onzeker, je gezondheid. Om wat voor onduidelijke redenen dan ook kan 'het' je zomaar in de steek laten. Ziekte, lichamelijk dan wel psychisch kan ons zomaar overvallen. Hoezeer we vaak ook graag denken dat onze gezondheid maakbaar is. Daarom denk ik dat we iets anders het belangrijkste in ons leven mogen maken. Liefde en Verbinding Het is niet voor niets dat de mensen in de Blue Zones, de plekken op aarde waar mensen meer dan gemiddeld 100 jaar of ouder worden, naast een voedzaam dieet, natuurlijke beweging en weinig stress vooral ook terug kunnen vallen op elkaar. Een sterke sociale cohesie. Naar elkaar omkijken, kunnen uitreiken als je hulp nodig hebt. Mogen leunen, je laten dragen. Kwetsbaar durven zijn. Voor veel mensen best wel ingewikkeld gecombineerd met meestal een heleboel, vaak goedbedoelde, onhandigheid. In tegenstelling tot je gezondheid is je vermogen om je met andere mensen te kunnen verbinden wel iets waar je aan kunt 'werken' Het kan heel helpend zijn om te starten in je allereerste begin. Zodat je gaat snappen wat jij doet in verbinding met andere mensen. Want hoe jouw start was, is iets wat je de rest van je leven meestal onbewust doorzet. Dat kan al zover terug gaan naar jouw innesteling in de baarmoederwand van je moeder, het allereerste contact. Zo ongrijpbaar maar voor altijd in jouw cellen aanwezig. * Het verhaal van de Baby * Vrijdag 24 november ben je van harte welkom op de Kennismakingsworkshop Het verhaal van de Baby. In een klein groepje van maximaal 4 personen gaan we een begin maken in het verkennen van jouw geboorteverhaal. Wat daar voor moois op jou te wachten ligt, vaak verborgen onder lagen pijn, angst en verdriet. Mocht je nu gelijk een ja voelen, welkom! Weerstand is ook heel normaal, je baby is al begonnen met het verhaal te vertellen; welkom. Twijfel mag er uiteraard ook zijn; welkom. Zegt je hoofd nee, maar je hart ja; welkom. Voelt het te snel; welkom op jouw tijd. Voelt het te langzaam; ook welkom. Wil jij het op je eigen manier doen; welkom Hart Je hart. Het allereerste orgaan dat gaat werken. Slechts 3 weken na het magische moment van bevruchting is jouw hart gaan kloppen. Essentieel voor het leven. Het teken dat het leven aan ons bevestigd op de eerste echo. Een kloppend hartje is goed nieuws. Ook bij elke controle bij de verloskundige of gynaecoloog. Ontdekking Het moment dat ons hart voor het eerst gaat kloppen is ook voor de meeste moeders het moment dat ze ontdekken dat ze zwanger zijn. Is dat een moment dat je hart gevuld werd met blijdschap omdat je ouders vol verwachting zijn? Of zoals iemand zo mooi schreef; ik werd in liefde ontvangen. Of is dit moment een eerste afwijzing dat je hart te verwerken krijgt. Van wellicht een vluchtig oeps momentje, verrassing. Een serieus nadenken of dit het juiste moment is om een baby te krijgen, geen goede timing. Tot een hele duidelijke nee ik wil geen kinderen. Nu niet en nooit niet. Ongewenst. Wat doen deze zinnen met jou? Kan je het voelen in je lichaam, in je hart? In de buik van je moeder was je ook het meest dichtbij haar hart. Het geruststellende geklop was voor jou 9 maanden lang het achtergrondgeluid. Brein Bij Heartmath zeggen ze; het hart stuurt het brein aan. In plaats van wat wij vaak denken dat het brein het hart aanstuurt. Wanneer je naar de natuurlijke ontwikkeling van de baby kijkt, eerst het hart en daarna pas de rest van het lichaam inclusief het brein lijkt dit een hele logische conclusie. Bij onderzoek is gebleken dat als er foto's aan mensen worden getoond het hart al reageert voordat er een "naar" plaatje daadwerkelijk in beeld verschijnt. Je hart, het kloppend centrum van je lichaam. Kan jij het volgen? Kan jij zo stil worden dat je kunt gaan luisteren naar de boodschappen die je hart je probeert te vertellen? Wanneer je voelt dat je stress of een gevoel van overweldiging het roer over dreigt te nemen, leg dan je hand op je hart en haal adem. Op deze manier voelt je hart dat het veilig is en kan daarvandaan weer een boodschap gestuurd worden aan je brein. Kalmeer maar, het is veilig het is goed. (Met dank aan Marti Glenn voor deze oefening) Koester je hart. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl ❤
![]() Confrontatie Het duurde even, deze blog. Hoewel het idee er al wel langer was kwam ik er niet toe ook daadwerkelijk te gaan schrijven. En dat kan best eens te maken hebben met het thema; Winter. De winter is in de Chinese geneeskunde verbonden met het Water element. Het element waarin de kringloop letterlijk tot een einde komt. We hebben het dus over de dood. Niet een thema waar ik al vrede mee gevonden heb. Dood vind ik nog steeds een vervelend begrip. Het is zo definitief, zo weg, zo nooit meer. Afleiding Is het daarom dat we de winter inluiden met veel licht en feestelijkheden? Om nog maar even weg te kunnen blijven van de o zo serieuze ondertoon van dit seizoen? Komt januari daarom des te harder aan omdat je er dan niet meer voor weg kunt lopen? De winter duurt nog lang, het komt nu echt op jezelf aan. Yin Het andere aspect van de winter en het waterelement is iets waar ik mij juist wel erg thuis bij voel. Winter is ook het ultieme Yin. Naar binnen keren, rusten. Weer verbinding maken met jezelf. Stilstaan om eens te kijken, te voelen wat er in je leven, in je lichaam gebeurt. Dan kan het best zo zijn dat je jezelf tegenkomt. Hoe comfortabel kan jij met jezelf zijn? Of wordt alle onrust steeds weer gecreëerd om juist die ontmoeting uit de weg te graan? Leg je hand maar even op je hart als je dit bij jezelf ontdekt. Het is ok. Inzicht is de eerste stap naar verandering. Noodzaak Toch is deze periode van rust noodzakelijk om straks weer met volle energie het volgende seizoen in te kunnen gaan; de Lente. Je hoeft maar naar buiten te kijken om het te zien en te begrijpen. De dorre, doodse aanblik is alleen maar schijn. Er worden volop krachten verzameld voor de volgende fase. Angst De emotie die gekoppeld is aan het water-element is angst. Ook alweer zo'n emotie die we lastig vinden. Vaak zo ongrijpbaar en niet te controleren. Een vervelend gevoel die we het liefst zo snel mogelijk wegdrukken. Alleen houden emoties niet van wegdrukken. Dat gaat wel een tijdje goed totdat het teveel wordt en de deksel er af springt. Blaas Meridiaan De Yang Meridiaan in het water-element is de Blaas-meridiaan. Een hele lange meridiaan die bijna je hele rug bestrijkt. Beginnend in je binnenste ooghoek om te eindigen aan de buitenkant van je kleine teen. Controle gaat deze meridiaan over. Heb je het gevoel van controle. Of voel je je gecontroleerd? Nier Meridiaan Als Yin meridiaan vinden we de Nier-meridiaan in het water-element. Beginnend onder de bal van je voet, met een cirkeltje in het enkelgebied langs de voorkant van je lichaam om te eindigen net onder je sleutelbeen. De Nier-meridiaan is verbonden met je levens-energie. Nieuwe uitdagingen aan gaan, maar ook angst om fouten die gemaakt kunnen worden. Groeien Al met al een heel interessant seizoen en element. Als je het aandurft is het een mooi seizoen om juist weer verder te groeien. Jezelf te omarmen en je (levens) energie te versterken. Want juist in dit seizoen word je geconfronteerd met dat wat we in de huidige maatschappij het moeilijkst vinden; rust, naar binnen keren, even niets doen. Bouwen aan je vertrouwen dat ook deze winter weer voorbij gaat, zoals alles in het leven. Dat de tijd je vanzelf weer nieuwe kansen brengt. Wat brengt de winter jou? Ik lees het graag! Vera van Os-Keijzer www.tensia.n Ieder moment en in ieder contact hebben we weer de keuze of we ons aanpassen....... of niet.
Nee Vandaag had ik een hele interessante sessie met een jongetje van 8. Hij had er geen zin in! Niet om te praten, niet in al die vervelende vragen, helemaal niet om te vertellen wat er gisteren in de klas was gebeurt, niet om op de bank te liggen, nergens in eigenlijk. Meestal vinden kinderen het eerst best spannend maar daarna komen we vaak wel tot een samenwerking. Dit jongetje niet. Het enige wat hij wilde was; naar huis. Ik had wel bewondering voor hem. Want hij ging zich duidelijk niet aanpassen. Zich niet zo gedragen dat ik hem een leuk lief jongetje vind omdat hij zo leuk mee doet. Niet voor zijn moeder de schijn ophouden. De kans voor lief nemen dat er iemand boos op hem zou worden omdat hij weigerde zich aan te passen. Goede opvoeding Dat vraagt best moed toch? Want hoe vaak staan wij kinderen toe om iets niet te willen? Als ik eerlijk ben niet zo vaak. Ja thuis, en dan nog tot op zekere hoogte. Maar zeker buitenshuis hou ook ik toch graag de schijn op van een "goede" opvoeding. Wat dat ook moge betekenen. De grap die ik er naar de kinderen dan altijd van maak is dat zij aan anderen moeten laten zien dat ik ze goed heb opgevoed. "Doe maar net alsof je een heel net opgevoed jongetje bent." Paradox De paradox hierin is dat veel mensen die niet zo lekker in hun vel zitten zich juist veel te veel aanpassen. Zichzelf onderweg kwijt geraakt zijn. Je zo op de wensen van anderen richten, of hoe het hoort dat ze niet meer weten wat ze zelf willen, voelen of denken. Daar word je op den duur ook helemaal niet blij van. Een dilemma dus. Omdat dit jongetje zo duidelijk aangaf niet te willen, hebben we besloten om ook niet verder te gaan. Van mij uit ook uit respect voor de grens die hij toch heel duidelijk meerdere malen aangaf. Wijze les De wijze les van een kinderarts schoot mij weer te binnen toen een meisje van 3 hem geen hand wilde geven, en ik haar als verpleegkundige aanspoorde om dat wel te doen, want ja de dokter kwam langs; "Als een kind dat niet wil dan hoeft dat niet, en dan hoeven wij haar niet te dwingen" Aanpassen dus; best een lastig dingetje. Want pas je je te weinig aan dan bestaat de kans dat je niet geaccepteerd wordt door school/ vrienden/ maatschappij. Pas je je teveel aan dan bestaat de kans dat je daar weer ziek of ongelukkig van wordt. Keuze In de eerste zin sla ik denk ik al de spijker op zijn kop. Is aanpassen een keuze voor jou? Of ben je gewend om je altijd automatisch te schikken? Of gooi je automatisch de kont tegen de krib als het andere uiterste? Je kunnen aanpassen is best een handige overlevingsstrategie voor een mens die als groepsdier afhankelijk is van sociale interacties. En toch is en blijft de keuze aan jou! Communicatie gaat niet zozeer over zenden en ontvangen maar over begrijpen en verbinden. Al een aantal jaren hebben wij een compromis met de kinderen over de invulling van onze zomervakantie. Wij kiezen voor een paar dagen wandelen, en daarna mogen zij beslissen waar we de andere twee weken naar toe gaan. Afgelopen zomervakantie stond er voor het eerst een nachtje wild kamperen op het programma. Eerst een stevige klim en dan de tent opzetten boven op de berg. Best een beetje spannend want je moet wel op elkaar kunnen bouwen daar boven in het niets. De oudste is meestal al niet bijster enthousiast over onze sportieve uitstapjes en dit jaar had hij echt de kont tegen de krib gegooid. Maar wij staken lang het hoofd in het zand onder het mom van dat komt wel goed. Helaas, het bleek dat we toch meer hadden moeten investeren in de communicatie. Alle neuzen dezelfde kant op krijgen, dat komt niet vanzelf goed. We hadden vooraf de verwachtingen beter moeten uitspreken en het commitment van ieder gezinslid checken lang voordat we op reis gingen. Puntje bij paaltje was de rugzak van de oudste compleet inefficiënt ingepakt. Gingen we pas rond 11;00 uur echt op pad. Veel te laat en te warm in juli. Uiteindelijk bleek manlief ook niet fit genoeg en hebben we de tocht verder afgeblazen. Zoals wij ervan uit gingen dat het gaandeweg wel goed zou komen, zo gaan veel aanstaande ouders ook beginnen aan het avontuur dat ouderschap heet. Voor de voorbereiding op de bevalling wordt vaak nog wel een cursus gevolgd. De periode na de bevalling lijkt echter 1 groot zwart gat. Want je weet natuurlijk ook nog niet wat je niet weet. De meeste aanstaande ouders denken; het komt wel goed. Alleen blijkt vaak het romantische idee van samen een kindje krijgen de meest ultieme relatietest te zijn. Ook hiervoor geldt; bereid je voor. Om aanstaande ouders hierbij te helpen heb ik een vraag en antwoordspel gemaakt. Zodat je alvast tijdens de zwangerschap met elkaar in gesprek gaat over de verwachtingen die je van elkaar hebt. Een begin maken in begrijpen en verbinden. De basis leggen om ook in uitdagende tijden samen verder te kunnen. Wil je gelijk aan de slag? Dat kan! Download hieronder jullie 10 vragen; Nu tijd investeren om straks samen sterk te staan. Dat is voor iedereen fijn.
Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia - Postpartum Wellness Waarom zou ik een Postpartum Doula nodig hebben?
Dat is toch wel de meest gestelde vraag met als vervolg; we hebben in Nederland toch kraamzorg. En ja gelukkig hebben we kraamzorg. Een Postpartum Doula is zeker ook geen vervanging maar juist een aanvulling. Want wanneer de kraamzorg na 8 dagen de deur weer achter zich dicht trekt sta je voor een grote uitdaging; hoe ga je de zorg voor je eigen herstel en de zorg voor de baby combineren? Omdat jouw herstel van zwangerschap en bevalling langer duurt dan 8 dagen. Daar mag je minimaal 6 weken voor uit trekken. 💙Een Postpartum Doula is er speciaal voor jou als moeder. 💛Een Postpartum Doula kan je stok achter de deur zijn om niet gelijk in de vaart der volkeren meegesleurd te worden en te snel weer actief zijn 🧡Als Postpartum Doula sta ik altijd aan jouw kant. Geen ongevraagde adviezen of verborgen agenda 💜Een Postpartum Doula ben je geen 'dankbaarheid' verschuldigd zoals dat met familie en vrienden soms wel kan voelen ❤Aan een Postpartum Doula durf je misschien soms gemakkelijker te vertellen hoe het echt met je gaat. Je hoeft je niet groot te houden. 💚 Een Postpartum Doula heeft kennis over jouw specifieke behoeftes in deze periode. Je hoeft nergens om te vragen. 🧡 Je valt niet in het zorg-gat dat we voor moeders hebben gecreëerd Na alle zorg en aandacht tijdens de zwangerschap en bevalling is dat er na de bevalling veel minder. Als Postpartum Doula reis ik het hele eerste jaar met je mee. Dus daarom, en nog zo veel meer ben je blij als je een Postpartum Doula in je team hebt. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia Postpartum Wellness |
Categorie
All
|