 Tienermoeders, altijd een onderwerp voor controverse.
Ook een onderwerp waar ik persoonlijk ervaring mee heb. Als dochter van een tienermoeder. De schrik van iedere ouder. Dat je dochter of zoon op jonge leeftijd thuis komt met het bericht dat zij/ zijn vriendin zwanger is. Niet wat je voor je kind wenst. Het onschuldige leven is op dat moment voorbij. Veel zorgen en drama. Met een paar ingewikkelde keuzes om te maken. Je opleiding niet af kunnen maken, daardoor geen baan of niet zo'n goede baan vinden. Geldzorgen, jeugdhulpverlening. Allemaal associaties die mensen vaak hebben met tienerzwangerschappen. Gelukkig hebben wij een ander verhaal. En het grootste verschil in dit verhaal is dat mijn moeder zich onvoorwaardelijk gesteund wist door haar moeder, mijn oma, Welke keuze mijn moeder ook maakte. Het kindje houden of niet, wel of niet trouwen. Alles was goed. En dat in de jaren 70 waarin de meeste ouders zich schaamde als zoiets in de familie gebeurde. En de dochter in kwestie verstopt werd in een klooster of bij familie ver weg, als het niet gelukt was om haar te laten trouwen. Vaak met een gedwongen adoptie als gevolg. Zoveel leed, is er moeders en kinderen aangedaan om maar niet aan de buitenwereld te laten zien hoe zondig je dochter zich had gedragen. Schande en schaamte over de gehele familie bracht. En nee een tiener zwangerschap is niet ideaal. Zeker niet als het lichaam van de moeder nog niet volgroeid is. Ook voor een baby geen ideaal startpunt omdat het in de meeste gevallen een onverwachte, ongeplande en vaak ook een ongewenste zwangerschap betreft, Wat wij als maatschappij kunnen doen is in ieder geval de meisjes die dit overkomt steunen. Want ook anno nu hebben deze meiden toch vooral nog steeds last van de omgeving met hun oordelen en meningen. Last van schaamte die ook nog vandaag de dag nog overheerst en de 'juiste' keuze in de weg kan staan. Wat de juiste keuze is is uiteraard aan de moeder zelf. Zolang het maar haar keuze is.
0 Comments
|
Categorie
Alles
|
RSS-feed