Primaire reflexen #1 Moro en Fear Paralysis

Stel je eens voor dat je ontspannen in het leven kunt staan; letterlijk en figuurlijk. Dat je zonder extra energie rechtop kan blijven staan, of je zonder extra energie staande kan houden. Dat is wat we beogen met een sessie Centering. Absoluut één van mijn  favoriete methodes binnen de Kinesiologie. Helemaal nu deze techniek sinds juni uitgebreid is met het onderwerp primaire reflexen.

Primaire-of baby reflexen intrigeren mij al sinds ik in 2009 met kinesiologie begon. Ieder mens begint zijn leven met reflexen. Deze zijn puur gericht op overleven, en ontstaan reeds in de baarmoeder. Vooral dat laatste vind ik een interessante gedachte. Dat gebeurtenissen in de baarmoeder al invloed kunnen hebben hoe jij nu in het leven staat. 

De definitie volgens Wikipedia is als volgt;
Primaire reflexen zijn afkomstig uit de hersenstam. Ze worden 'primair' (of ook wel: primitief) genoemd, omdat het gaat om reflexen die een mens als baby nodig heeft, maar later niet meer - in tegenstelling tot reflexen zoals slikken en hoesten, die we levenslang nodig hebben. Het is de bedoeling, dat "hogere" delen van de hersenen de verschillende primaire reflexen "inhiberen": de reflex blijft ('als computerprogramma') altijd aanwezig in de hersenstam, maar onder invloed van het limbisch systeem wordt de reflex niet meer geactiveerd, omdat het niet meer nodig is
 
Tenminste dat is de bedoeling; dat de baby reflexen inhiberen of integreren. Maar dat doen ze niet altijd, of ze komen weer op onder stress, en gaan dan als het ware storen.

Bij Centering hebben we aandacht voor vier primaire reflexen de Moro reflex; de fear paralysis reflex. De ATNR, asymmetrische tonische nexreflex en de TLR, tonische labyrinth reflex.

In deze blog de aandacht voor twee waarschuwingsreflexen; Moro en Fear Paralysis.

De meest bekende reflex is misschien wel de Moro reflex. Wanneer een baby schrikt gooit hij zijn armen en benen in de lucht om ze vervolgens weer samen te trekken, om daarna meestal heel hard te gaan huilen.
Na twee tot vier maanden is deze reflex geïntegreerd in een volwassen schrikreflex. Maar stel je eens even voor wanneer dit niet gebeurt of dat door een traumatische ervaring deze reflex weer actief wordt.

Stel je eens voor dat je in een klaslokaal zit met 30 andere kinderen en dat iedere activiteit, geluid of lichtprikkel aandacht vraagt en dat je daardoor schrikt. En meestal wil je dat niet dus ga je ook nog heel hard je best doen om het schrikken te onderdrukken. Hoeveel energie blijft er dan nog over om te kunnen leren lezen en schrijven?

Een manier om de MORO reflex te onderdrukken is controle uitoefenen. De buitenwereld die zo onveilig is kan je misschien beheersen door zoveel mogelijk het gevoel van controle te hebben. Dus als er dan iets anders gaat dan dat jij in hoofd had.......

Een andere reflex die mij na aan het hart ligt is de Fear Paralysis reflex. Deze begint al rond een week of vier in de baarmoeder. Ook vaak een moment dat je moeder ontdekt dat ze zwanger is. Niet iedere zwangerschap wordt met luid gejuich ontvangen.
Misschien ben je een "foutje", "ongelukje"of "kadootje". Onder deze stress kan de foetus maar 1 ding doen terugtrekken en bevriezen of verlammen.En ondertussen blijft het lichaam actief. Alles staat op scherp om te vechten of te vluchten.

Herkenbaar hoe jij nu reageert in het leven op spannende situaties?
Voor mij zeker. Als dochter van een moeder die op haar zestiende zwanger werd heb ik hier zeker wel een gevoel bij. Onzichtbaarheid is daarbij mijn "redding". Als niemand mij ziet dan lijkt het net of ik er niet ben tralalala.
Ook angst is een hele herkenbare emotie als deze reflex actief is. Vooral voor andere mensen omdat die zo onvoorspelbaar zijn.

Deze reflexen, die zo diep verankerd zitten, kunnen veel invloed uitoefenen hoe jij nu het leven staat. Een manier die energie slurpt, met een vecht-vlucht mechanisme die constant aan staat. 

Met behulp van Centering kunnen we deze reflexen triggeren/testen of deze bij jou nog aanwezig zijn. En laten integreren. Eerst in de praktijk op tafel. Jij zelf kan aan de slag met oefeningen thuis.

Sinds bij mij deze reflexen zijn behandeld tijdens de cursus, merk ik dat ik fijner in het leven sta. Meer ontspannen, ik kan me meer overgeven, en de wereld en al die onvoorspelbare mensen daarin zijn een stuk minder eng.
Manlief is ook blij want ook het meerijden in de auto (pas op, kijk uit) is een stuk minder geworden.

Herken jij jezelf / gedrag van je kind in bovenstaande. Of ben je benieuwd of er voor jou nog ruimte en energie te creëren is om meer ontspannen in het leven te staan? Ik ontmoet je graag!

---