 Wandelen is de haast uit je hoofd halen en kijken wat er overblijft Allereerste begin
Al sinds het allereerste begin van onze relatie zijn mijn man en ik samen aan het wandelen. Ons eerste weekend weg was de etappe Vorden - Zelhem van het Pieterpad. Zestien kilometer, en ik was gesloopt. En verkocht. Heerlijk de hele dag buiten, je gedachten kunnen laten gaan. In 1 rugzak zit alles wat je nodig hebt. Zeker op een koude dag, lekker rozig aankomen en spieren voelen waarvan je het bestaan niet had vermoedt. Franse Alpen Het Pieterpad werd voltooid en daarna vervolgd naar Nice. Een zeker nog 20 jarenplan, zijn we inmiddels in de Franse Alpen aanbeland, en wandelen de kinderen mee. Nu ben ik in de veronderstelling dat we na 18 jaar huwelijk nog erg fijn samen kunnen leven, mede door alle wandelervaring. Pijn Want wandelen is absoluut niet alleen maar leuk! Na de eerste 10 kilometer steken de eerste pijntjes de kop op. Zo af en toe loop je verkeerd, en zal je toch samen verder moeten. Het kan zomaar de hele dag regenen. Of je lief heeft in de voorbereiding een bladzijde overgeslagen waardoor de route opeens 10 kilometer langer wordt naar het enige hotel in de verre omtrek. En niet te vergeten altijd die ene vervelende klim net voor het einde als je er helemaal klaar mee bent, en alleen nog maar wil douchen. Kortom de perfecte cursus omgaan met tegenslagen. Doorzetten en niet zomaar opgeven blijft het motto. Relatietherapie Behalve als relatietherapie is wandelen de ideale manier om aan je conditie en gezondheid te werken. Je spieren komen wel lekker in beweging maar weinig kans op overbelasting zoals bij hardlopen. In ons zittende bestaan snakt ons lichaam naar beweging. Tempo Wandelen gaat niet sneller dan het gaat. Dat betekent dat je je zal moeten overgeven aan je eigen tempo. En dat tempo ligt over het algemeen een stuk lager dan het dagelijkse tempo waarmee wij door het leven gaan. Nu woon ik natuurlijk wel in een grote stad, en het is het wellicht anders in andere delen van het land, maar wat mij het meest opvalt tijdens het wandelen is hoe iedereen vooral zo 's ochtends vroeg loopt te rennen. Letterlijk naar de tram of bus. Of figuurlijk racend op de fiets en over gefrustreerde automobilisten verder maar te zwijgen. De meest gehoorde opmerking van ouders tegen hun kinderen; "schiet nou eens op." Wat hebben we toch een haast met zijn allen. Krijgen we nou stress van het haasten, of haasten we ons vanwege stress? Aan de slag Ga vandaag eens een frisse neus halen en maak een wandeling. Nee het hoeft allemaal niet gelijk heel ver, moeilijk en zwaar. Een half uurtje iedere dag of twintig minuten, tien voor mijn part om te beginnen. Kijk waar jij in je leven wandelen kan toevoegen. Ik hoor graag van je of je verandering merkt. In je dag, in je lijf, in je leven.
0 Comments
|
Categorie
Alles
|
RSS-feed