 In mij leefde al een lange tijd een diep verlangen; ik wilde zwemmen.
Niet in het zwembad. Want dan zit je weer vast aan tijden en een chloorlucht die dagenlang blijft hangen. Nee ik wilde de vrijheid om in de Sloterplas te zwemmen. Heel praktisch want nog geen 500 meter van ons huis. Angst Maar tussen mij en mijn verlangen zat een grote angst. Nouja twee angsten eigenlijk. De grootste was; bang zijn voor water waar je niet doorheen kunt kijken. Niet weten wat zich daar onder de oppervlakte beweegt en wat het wellicht op mij heeft voorzien. Het tweede obstakel was dat ik mij liever niet in mijn badpak in het openbaar vertoon. Maar ach zolang angst 1 intact was, hoefde ik me over deel 2 geen zorgen te maken. Hoe groot is het verlangen? Zoals dat wel vaker gaat met angst en verlangens; als het verlangen maar groot genoeg is dan wordt de angst ondergeschikt. Na het ijsbad (zie ook vorige blog) ging het water nog meer trekken. Ook omdat ik zo nieuwsgierig was of het me weer zou lukken door te ademen naar ontspanning. In de kou en nu met de extra spanning van het ondoorzichtige water, Stoute schoenen Tijdens een wandeling, hartje winter, vond ik een stil plekje met een trap het water in en ik besloot de stoute schoenen uit te trekken. Hup het water in. En ja! Het lukte ook in mijn eentje de omschakeling van stress naar ontspanning te maken. Wauw! Plus de ontdekking dat die dreigende grijze Sloterplas prachtig helder water heeft waar je zo tot op de bodem kan kijken. Experimenteren Sindsdien ben ik aan het experimenteren. Hoe vaak is goed voor mij? Hoe lang is goed voor mij? Iedere keer weer terug gaan naar mijn ademhaling, mijn voelen, mijn grenzen. Soms over de grens; het blijkt dat mijn tenen ook gehoord willen worden. Soms besluiten dat het vandaag niet gaat lukken. Soms alleen maar aan het trappetje hangen. Soms ook een stukje zwemmen. Iedere keer weer de vraag; kan ik me overgeven aan wat zich nu aandient. Inchecken Een hele interessante ontdekkingsreis die me steeds weer en meer dichter bij mezelf brengt. Een incheck moment. Niet vanuit het hoofd beredeneren maar blijven voelen. En zo heeft het ijsbad een mooi en onverwacht vervolg gekregen. Ik zwem in de Sloterplas!
0 Comments
|
Categorie
Alles
|
RSS-feed