Kiezen

In het leven van alledag voelt het misschien helemaal niet zo. Zeker als je last hebt van te lang opgebouwde stress lijkt het vaak alsof je vast zit in een eeuwig moeten.
​Maar..... je hebt altijd een keuze.

Een keuze om te kiezen voor minder stress. Daar is geen one size fits all recept voor te geven. Omdat dat wat stress geeft of als stressvol ervaren wordt voor iedereen heel persoonlijk is.

Auto huren
Zo ging ik laatst met jongste zoon en mijn ouders naar Ibiza. Van diverse kanten kreeg ik het advies om lekker een auto te huren om het eiland te verkennen. Nu lijkt dat een heel normaal en onschuldig advies maar mij brak het zweet me aan alle kanten uit.
Een auto waar je dan verantwoordelijk voor bent, al de kleine lettertjes. Opletten in het verkeer. Het baarde mij alleen maar zorgen.

Nu was het zo dat er een prima busverbinding op het eiland is. En ik merkte aan mezelf dat alleen al het idee om met de bus te reizen mij veel rust bracht. Ja minder vrijheid, wellicht wat meer wachten maar ook minder verantwoordelijkheid en vooral minder stress. Drie keer raden waar ik voor gekozen heb.

Dit is een misschien een voorbeeld uit een nogal luxe probleem maar toch. Hoe vaak maken we keuzes in het leven omdat het zo lijkt te horen? Omdat iedereen het zo doet? Omdat het van je verwacht wordt?

Thuis blijven
Zo las ik laatst een blog van een vrouw die er voor kiest, in overleg met haar man, om thuis te blijven, ook nu terwijl ze nog geen kinderen heeft. Waar het in de tijd van mijn schoonmoeder het de regel was dat je ontslag nam als je trouwde zo moet je je nu als vrouw verantwoorden als je niet werkt.
(Ik beperk me hier even tot de vrouw maar voor een man ligt dit natuurlijk weer heel anders. Ik vraag me af of die überhaupt een keuze voelen hierin.)

Met deze keuze ontstond voor deze vrouw ruimte om te doen wat ze het liefste wilde doen. Voor haar huis en man zorgen en (blogs) schrijven. Waar ze nu overigens haar inkomen mee verdient.

Niet om hier de discussie aan te gaan wat wel en niet goed is voor vrouwen en zelfstandig zijn, wil ik alleen aangeven dat wat normaal is verandert. En dat wat nu normaal word geacht voor jou wellicht niet werkt.  

Stapelgek
Word jij stapelgek van het heen en weer racen tussen werk, clubjes en kinderopvang? Verminder de clubjes. Kijk of er andere oplossing is voor de kinderen die jou meer rust geeft.

Zo kon ik bij het assurantiekantoor werken tijdens schooltijden waardoor de kinderen niet meer naar de naschoolse opvang hoefden. En ik meer tijd had om rustig te koken in plaats van stress, stress laat van de opvang  in een rush door te crossen.
Of misschien ziet je man/ partner mogelijkheden om meer rust thuis te creëren, want je hoeft het niet alleen te doen hé :-)

En krijg jij hier helemaal geen stress van? Ook prima. Iedereen mag het lekker op haar eigen manier doen.

Zolang je maar beseft dat er een keuze is mocht de stress wel hoog aan je lippen staan.

Blij en gelukkig
Een mooie vraag die je jezelf kan stellen is; word ik hier blij en gelukkig van (jij dus, niet je buurvrouw of de regering of wie dan ook aan wie je denkt verantwoording af te moeten leggen)
En als je daarop uit het diepst van je hart ja kan zeggen dan is het voor jou de juiste keuze.
Is het antwoord nee of voel je twijfel? Kijk hoe je het aan kan passen zodat je er wel blij en gelukkig van wordt.