Test
Mijn eerste impuls was om deze blog de titel onzichtbaar te geven, om dan terloops te melden dat dit een jubileum blog is. Een totaal andere lading of je een blog nu onzichtbaar of jubileum noemt kan je best stellen. Een jubileum dus deze maand. Twee jaar geleden poste ik mijn eerste blog. En dat was op zijn zachtst gezegd best een overwinning. Want, en hier komt het bruggetje naar de andere titel; het liefst ben ik altijd een beetje onzichtbaar. Nogal Yin van aard. Lekker binnen wat rommelen met een haakwerk en een kop koffie. Van een afstandje bekijken wat er allemaal gebeurd. Ik schreeuw mijn mening niet van de daken, en beweeg me graag wat op de achtergrond. Heerlijk in dat kleine bolletje; mijn comfort zone. Bescheiden, niet te gek. Als coach/ therapeut best fijne eigenschappen om iemand te kunnen ondersteunen. Maar wat ik 7 jaar geleden niet had bedacht toen ik mij als doel stelde binnen 5 jaar een praktijk te hebben, is dat je ook ondernemer wordt met een praktijk. En dat vraagt stappen. Naar buiten treden. Yang. Jezelf laten zien en aanprijzen.Leiding nemen, energie. Zichtbaar zijn. In mezelf geloven als mens en als kinesioloog. Pffff, compleet tegenovergesteld naar mijn zojuist geschetste aard. Ondernemer zijn blijkt de beste leerschool voor alles wat ik eng en moeilijk vind. Aan de andere kant zat hoe het "moest" misschien alleen in maar in mijn hoofd. Want als veel van deze manier mij alleen maar heel veel energie kost, is het dan de manier die bij mij past? Stapje voor stapje kom ik er achter dat de beste strategie is om vanuit mijzelf de praktijk te ontwikkelen. Nee dat gaat niet snel, en ook niet met een hoop bombarie maar wel op een tempo dat ik kan bijbenen. En vanuit mij betekent ook ik hoef niet op een mannelijke manier een onderneming neer te zetten, maar mag dat op mijn vrouwelijke manier doen. Flexibel zijn, steeds weer een keuze maken vanuit; wat voelt goed voor mij. Een ruimte buitenshuis huren vond ik in zoverre prettig vanwege een "professionele" uitstraling. Alleen bleek het heen en weer rennen, de tijdsdruk van per uur huren, en me niet thuis voelen uiteindelijk niet te werken. Nu vanuit huis, letterlijk in de huiskamer. O help wat zullen mensen wel niet denken. Maar wat geeft het een rust, in mijn eigen omgeving met alles bij de hand. Zelf bepalen hoeveel tijd er nodig is. En hoe erg is het dat mensen zien hoe ik woon, en dat het misschien niet altijd even netjes en opgeruimd is. Therapeuten zijn echt net mensen. En wat te doen met Facebook. Ook dat medium leek mij meer energie te kosten dan op te leveren. Dus sinds een jaar ben ik Facebookloos. Mis ik het; nee. Wat levert het me op? Heel veel rust. Al blijft de kriebel de boot te missen. Want je moet toch als ondernemer op Facebook om mensen te bereiken. Een groot avontuur dat ondernemen. Leuk, hard werken, inspirerend, ook wel frustrerend, inspannend en soms magisch als alles in elkaar lijkt te vallen en even vanzelf gaat. In ieder geval een uitnodiging om zo af en toe uit je comfort zone te stappen. Wanneer je er middenin zit is het soms moeilijk om te zien wat er allemaal al is bereikt. Terugkijken kan dan helpen. Vanaf de eerste keer dat ik mijn website publiceerde naar de eerste echte klant, naar het schrijven van een maandelijkse blog, naar een praatje houden voor een paar mensen over Kinesiologie. Van tevoren had ik gedacht; brrr mij niet gezien. Maar als het stapje voor stapje gaat valt het niet eens zo op, en groeit en bloeit er ondertussen van alles in mijn praktijk en leven. Word ik steeds meer "zichtbaar". Het leven is een feest maar je moet wel zelf de slingers ophangen. Deze maand is het feest vanwege mijn tweejarig blog jubileum. En daar hoort een traktatie bij. Daarom de hele maand februari een gehaakte slinger kado bij een sessie. Kom je stapje voor stapje op jouw manier het leven (leren) vieren?
1 Comment
mama
18/2/2016 02:15:40 pm
Mooi Veer, gefeliciteerd super.
Reply
Leave a Reply. |
Categorie
Alles
|