Test
Ja natuurlijk had ik van Wim Hof gehoord en ook een boek van hem gelezen. Er kriebelde wel altijd iets van nieuwsgierigheid maar tot voor kort hield ik de boot toch af.
Mind over matter Wat ik er van begreep was dat de methode van Wim Hof vooral gebaseerd is op geest over lichaam. Met mentale kracht je lichaam beheersen. Plus een flinke dosis Tsjakka gehalte (voor wie hem nog kent, Emile Ratelband) En dat gaat zo'n beetje tegen alles in waar ik in geloof en voor sta. Luisteren naar en afstemmen op je lichaam. Niet steeds weer over die grenzen heen gaan, zoals we massaal de hele tijd aan het doen zijn met zijn allen, maar deze respecteren. Not my cup of tea dus. Totdat mijn lieve vriendin voor zo ongeveer de 125ste keer vroeg of ik met haar naar een workshop over ademhalen wilde gaan. Met een ijsbad als toetje. Al jarenlang een grote wens van haar, dus vooruit dan maar, wat heb ik te verliezen, en de koe bij de horens enzo. Intuïtie Dankbaar voor haar geweldige intuitie kwamen we bij Jerôme Karssens terecht. En hij benadert het ijsbad, en het leven, vanuit een hele andere hoek. De hoek van verstilling en overgave. Mijn hart maakte een sprongetje; dit ligt wel in mijn straatje. Na een hele fijne ademsessie was het dan zover. Tijd voor het ijsbad. Grote blokken ijs dreven al een tijdje in het bad om het heerlijk voor te ver-kouden. Ademhalen De instructies waren simpel; je gaat in 1 keer door. Door de kou ga je naar adem happen. De truc is dan om juist uit te gaan ademen in plaats van in het inademen te blijven hangen. Nou vooruit dan maar. Ik heb een bevalling van 30 uur overleeft dus hoe erg kan een paar minuten ijsbad zijn. Helemaal niet erg bleek na een paar keer diep uitademen. Verwonderlijk Bijzonder verwonderlijk, anders kan ik het niet omschrijven. Dat je door middel van je ademhaling toch kan ontspannen in een vrij extreme situatie. Ik voelde mijn vlucht/vecht reactie omschakelen naar rust en ontspanning.. Het water was niet meer verschrikkelijk ijskoud en pijnlijk maar een grappig prikkelende sensatie. Luisteren naar je lichaam Ook was er geen tijdslimiet. Het was de bedoeling dat je het seintje van je lichaam gaat horen; nu is het wel weer genoeg geweest. Nog iets waar ik erg van hou, maar wat niet altijd even gemakkelijk is om ook gehoor aan te geven. Gewend als we zijn even lekker door te zetten en niet op te geven. Warm De buitenlucht voelde heerlijk warm aan en ook de rest van de dag heb ik het niet koud gehad. Dat was eerlijk gezegd mijn grootste angst; dat ik het nooit meer warm zou krijgen. Zo zie je maar weer dat een dag die met nul verwachtingen begon, een hele bijzondere wending kan krijgen. En dat er altijd een manier is die wel bij jou past. Dit verhaal heeft een vervolg maar daar vertel ik je volgende maand graag meer over. Vera van Os-Keijzer www.tensia.nl Tensia - Koester de Moeder
0 Comments
Leave a Reply. |
Categorie
Alles
|