Ja sorry ik krijg zelf ook een beetje braakneigingen van dit onderwerp. maar er moest een stukje in de nieuwsbrief, en ook nog een blog aan gewijd worden. 

Is dat ook niet gelijk de tweestrijd in de hedendaagse vrouw?
Iedereen doet het maar niemand heeft het erover.
Het is de onzichtbare arbeid die dagelijks terugkomt. Dat wat gewoon gedaan moet worden om je huis en je leven leefbaar te houden. En ondertussen een no-go topic. Want over het huishouden heb je het niet. Want jeetje is er een saaier onderwerp te bedenken.

Verzuipen 

En toch kan je erin verzuipen. In die dagelijkse taken die enorm veel logistieke aandacht vragen. Mentaal heel veel ruimte opslurpen.
Het plannen van de boodschappen, maaltijden, schoonmaakwerkzaamheden, wassen, strijken, opvouwen, partijtjes, kopen van kadootjes, sturen van kaartjes buitenschoolse activiteiten, huiswerkplanning, ieders wel en wee in de gaten houden.
De lijst is eindeloos. En in de meeste gevallen het domein van de vrouw. Al dan niet vrijwillig naar zich toegetrokken, dan wel bedeeld.

Corona heeft een grote invloed gehad op hoe ik het huishouden nu organiseer moet ik eerlijk bekennen. Veranderingen waar ik erg blij mee ben omdat het mij zoveel rust geeft
En omdat dat 20 jaar geduurd heeft wil ik er toch iets over delen wat voor mij/ ons werkt.

Maaltijdplanning 

Zo was ik altijd grote voorstander van kijken/ voelen waar ik die dag zin in had om te eten of een gezinsgenoot als ik er zelf niet uit kwam.
Met als gevolg dat ik daar dan dus ook dagelijks mee bezig was.

Sinds we door Corona de Albert Hein wekelijks op vrijdag boodschappen laten bezorgen ben ik overgestapt op een maaltijdplanning.
In ieder geval voor de dagen die ik kook; dinsdag, woensdag en donderdag. Aan het begin van de maand vul ik de dagen in en het is helder welke boodschappen ik daarvoor nodig heb. Op dinsdag meestal iets geconserveerd uit pot/ of zak.
Op woensdag is het marktdag en haal ik de verse groente en fruit in huis. en daar stem ik de maaltijden dan ook op af.
En de maaltijdplanning heeft nog een voordeel; de vraag wat gaan we eten vandaag kan gewoon afgelezen worden.

Niet bemoeien

De grootste uitdaging is om me niet met de kookdagen van mijn man te bemoeien en die alvast voor hem in te vullen. Dat is zijn zorg op de vrijdag, zaterdag en zondag.

Wat sinds Corona ook veranderd is is dat mijn man nu 5 dagen per week thuis werkt. En zich sindsdien zich meer verantwoordelijk voelt voor het uitruimen van de vaatwasser. Hoera.

Bring-app

Het digitale boodschappenlijstje in de vorm van de Bring-app is ook een uitkomst. Al hadden we die al voor Corona. Het hele gezin is hierop aangesloten en kan dus opschrijven wat er gehaald moet worden of kan er een blik op werpen als ze toch in de supermarkt zijn om gelijk wat boodschappen mee te nemen.

Clusteren
Helaas is het poetsen en stofzuigen nog wel mijn domein maar dat heb ik nu geclusterd op de woensdagochtend. Als het toch al boodschappentijd is.
Eén ochtend per week een grote poetsbeurt werkt voor mij prettiger omdat ik er dan niet meer over na hoef te denken. Natuurlijk kom ik daar met de was niet mee weg, maar dat gaat als een soort automatisme tussen de bedrijven door.

Zorg voor jezelf op maandag

Zolang als dat ik mijn man ken, alweer 20 jaar, squasht hij op de maandagavond.
Zo was bij mij en de kinderen de traditie gegroeid om op maandag  iets gemakkelijks te maken als noodles met wat komkommer en wortels. En voor mij een salade of soep. 

Toen ze nog klein waren maakte ik dat voor ze, maar al snel gingen ze zelf iets klaar te maken zoals een gebakken ei of een pan pizza of iets dergelijks.
Volgens de jongste zware verwaarlozing maar dat neem ik voor lief, en zo staat de maandag bekend als zorg-lekker-voor-jezelf dag. Deze traditie stond even op wankelen door het wegvallen van de squash maar inmiddels is de man er ook aan gewend.

Verantwoorden

Toch ook wel grappig wat er tijdens het schrijven nu met mij gebeurt.
Ik merk dat ik mij toch wil verantwoorden dat het eten misschien niet altijd even gezond is, en mijn huis niet helemaal (of beter helemaal niet) door een ringetje te halen.
Goed genoeg voelt toch niet lekker om zo maar met de buitenwereld te delen.
Ook ik hou graag de schone schijn van alles op rolletjes, en spik en span op.
Maarja dat is het dus niet :-)

Inkijkje

Gewoon een inkijkje in ons huishouden met de Franse slag. 
Geen Flylady schema's of een geheel geminimaliseerd huis alla Marie Kondo. Gewoon dat wat voor ons werkt op dit moment. en misschien wel weer helemaal anders wordt als Corona een onderdeel van ons leven is geworden op welke manier dan ook.

Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Koester de Moeder

Al een aantal jaren hebben wij een compromis met de kinderen over de invulling van onze zomervakantie.
Wij kiezen voor een paar dagen wandelen, en daarna mogen zij beslissen waar we de andere twee weken naar toe gaan.

Afgelopen zomervakantie stond er voor het eerst een nachtje wild kamperen op het programma. Eerst een stevige klim en dan de tent opzetten boven op de berg.

Best een beetje spannend want je moet wel op elkaar kunnen bouwen daar boven in het niets.

De oudste is meestal al niet bijster enthousiast over onze sportieve uitstapjes en dit jaar had hij echt de kont tegen de krib gegooid. Maar wij staken lang het hoofd in het zand onder het mom van dat komt wel goed.

Helaas, het bleek dat we toch meer hadden moeten investeren in de communicatie.
Alle neuzen dezelfde kant op krijgen, dat komt niet vanzelf goed. We hadden vooraf de verwachtingen beter moeten uitspreken en het commitment van ieder gezinslid checken lang voordat we op reis gingen.

Puntje bij paaltje was de rugzak van de oudste compleet inefficiënt ingepakt. Gingen we pas rond 11;00 uur echt op pad. Veel te laat en te warm in juli.
Uiteindelijk bleek manlief ook niet fit genoeg en hebben we de tocht verder afgeblazen.

Zoals wij ervan uit gingen dat het gaandeweg wel goed zou komen, zo gaan veel aanstaande ouders ook beginnen aan het avontuur dat ouderschap heet.

Voor de voorbereiding op de bevalling wordt vaak nog wel een cursus gevolgd.
De periode na de bevalling lijkt echter 1 groot zwart gat.
Want je weet natuurlijk ook nog niet wat je niet weet.

De meeste aanstaande ouders denken; het komt wel goed.
Alleen blijkt vaak het romantische idee van samen een kindje krijgen de meest ultieme relatietest te zijn.

Ook hiervoor geldt; bereid je voor.

Om aanstaande ouders hierbij te helpen heb ik een vraag en antwoordspel gemaakt.
Zodat je alvast tijdens de zwangerschap met elkaar in gesprek  gaat over de verwachtingen die je van elkaar hebt.
Een begin maken in begrijpen en verbinden. De basis leggen om ook in uitdagende tijden samen verder te kunnen.

Wil je gelijk aan de slag? Dat kan!
Download hieronder jullie 10 vragen;

Nu tijd investeren om straks samen sterk te staan. Dat is voor iedereen fijn.

Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Koester de Moeder

Pijn is een heel duidelijk signaal. De meeste moeders die ik in de praktijk zie komen met pijn. Lichamelijk dan wel emotioneel.

Pijn die al een heel lang is weggedrukt en/ of genegeerd is. Tot het moment dat het niet meer valt te ontkennen en er "iets" moet gebeuren.

Nu Meteen
Maar dan ook wel nu gelijk meteen alstublieft. Want de pijn is vervelend, dwingt je om je houding, je leven aan te passen. Belemmerd je om je gewone gang te gaan.

De weg uit de pijn is vaak net zo lang als dat het duurde voordat de pijn werd opgemerkt en niet meer te dragen werd.

Bewustwording
Wees dus voorbereid als je met een maandenlange of zelfs jarenlange pijnklacht aan de slag gaat. Je slaat een weg van bewustwording in.

Wacht daarom nooit te lang met pijnklachten. Een beetje bijsturen kost veel minder tijd en energie dan een volledige revisie.

Voel
Voel maar eens even in je lichaam. Is er nu een plek die aandacht vraagt. 
Adem daar maar eens naar toe. Hoe voelt deze pijn? Is het stekelig, zeurend, stekend, koud? Allemaal sensaties die je gewaar kunt worden. Heeft het een vorm? Een gezicht? Adem nog maar een keertje door.

En vraag je dan eens af hoe lang dit ongemak of deze pijn al in je lichaam aanwezig is? Het antwoord komt vanzelf bovendrijven, niet teveel je best doen. Neem het antwoord ook serieus. Stap niet de valkuil om jezelf te gaan veroordelen.

Stel je voor
En stel je dan eens voor hoe je leven er uit zou zien zonder deze pijn? 

Heel graag ga ik met jou op ontdekkingsreis om de weg uit je pijn te vinden. 
(uiteraard is het bij pijnklachten altijd verstandig om eerst je huisarts of specialist te raadplegen)
​
Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Koester de Moeder

Wil je maandelijks de nieuwste blog automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief. En kies zelf je welkomst cadeau!

"Goed voor jezelf zorgen" hoorde ik mijzelf tegen mijn kinderen zeggen.
​De mannen hadden zeilkamp, en met veel regen en wind waren ze de dag ervoor flink nat en koud thuis gekomen.
Dus met een paar praktische tips als kleren wisselen in de pauze, warm douchen,  en warme chocolademelk mee was dit de laatste goede raad waar mee ik ze op pad stuurde.

Zingen
Goed voor jezelf zorgen bleef het daarna op de fiets in mijn hoofd zingen. Oja was dat niet de gedachte waar ik mee thuis was gekomen na de vakantie?
Toen ik met de terugreis voor iedereen warme kleren onder handbereik had gezorgd behalve voor mezelf?
Of dat ik toch niet een fijne slaapplek in de tent had geregeld, en dat een dun matje toch wat veel begint te vragen van mijn lijf?

Goede voornemen
Mijn goede voornemen was om na de vakantie goed voor mezelf te (gaan) zorgen!
Het blijkt maar weer; de adviezen die je aan een ander geeft zijn eigenlijk voor jezelf bedoelt.

Lastig
Maar waarom is het zo lastig om goed voor jezelf te zorgen? Op welk moment in je leven leer je dat? Het is in ieder geval geen vak op school. En wat ik om mij heen zie is het voor vrouwen moeilijker dan voor mannen.

Overtuigingen
Grenzen stellen, jezelf op de eerste plaats kunnen en durven zetten. 
Ben je het waard om "eerst" te gaan? 
Voel je je egoïstisch? 
Of heb je er nooit over nagedacht misschien, is het een gewoonte van huis uit meegekregen dat anderen voor gaan? 
Ga je er van uit dat een ander wel voor jou zal zorgen?
Of is het controle drang om alles zelf in de hand te houden?

Bewustwording
Zoals met alles is de eerste stap bewustwording.
Als er nu een lijstje door mijn hoofd zoemt wat ik allemaal nog "moet" doen stel ik mezelf eerst de vraag; wat op dit lijstje is nu voor mijzelf belangrijk. En dat dan eerst doen.

Kleine dingen
Het grappige is dat dit hele kleine dingen kunnen zijn; mijn benen insmeren met bodylotion, of eerst mijn eigen tas inpakken. Maar wat een wereld van verschil maakt dat.
In plaats van door te razen en de laatste stelpost, ik dus, te vergeten.
Een stuk meer rust en tevredenheid. En minder slachtoffergedrag; "wat ben ik toch zielig dat ik mezelf door jullie vergeet"
En nu ik er over nadenk ook meer vertrouwen van mijn lijf dat ik luister naar behoeften en signalen die het geeft, en niet voor het gemak maar vergeet.

Bob de Straatkat
Waar ik de neiging heb mezelf te vergeten als ik meen dat er anderen zijn waarvoor ik "moet" zorgen, kan het ook andersom. In het boekje "Bob de straatkat" wordt dat heel mooi geïllustreerd. Op het moment dat een dakloze de zorg voor een aangewandelde kat op zich neemt leert hij juist voor zichzelf te zorgen. Omdat hij opeens niet alleen maar verantwoordelijk is voor zichzelf maar ook voor een ander wezen.

Onder de loep
Hoe dan ook een interessant onderwerp om eens onder de loep te nemen. Uiteindelijk zijn alle clichés natuurlijk waar en kan je pas voor een ander zorgen als je goed voor jezelf kunt zorgen.
Net als in het vliegtuig eerst je eigen zuurstofkapje opzetten en dan pas je kinderen of anderen helpen.

Serieus
Dus neem je verlangens en wensen serieus, en zet deze eens op de eerste plaats.
Gewoon als experiment.
​En wie weet doe je wel een paar leuke ontdekkingen over je-zelf.

BodyMind Coaching
Wat een sessie voor mij zo bijzonder, en echt tot een ontdekkingsreis maakt is dat ieder lijf zijn eigen verhaal heeft.
Voor de één betekent een onbalans in de benen iets heel ander dan voor de ander.

En iedere keer ben ik weer verrast door het verhaal. Meestal beginnen mensen dan met "o ja dat was ik vergeten te vertellen".

Een kleine greep uit de verhalen.
Het middenrif test zwak, als meisje jarenlang in een korset gezeten.
De benen gaan zwak, gespalkte benen gehad of ooit een schop van een paard gekregen.
Een hand hangt lager dan de ander; vergroeiingen in de rug.

Invloed
En deze ervaringen eerder in een leven hebben nog steeds invloed op het leven van nu.

Voor de longen hebben we de metaforen; ruimte in kunnen nemen, verdriet loslaten. En vaak zie je dan dat er op die thema's nog steeds stress zit als dat jarenlang is ingesnoerd.

Voor de benen geldt; kan je op je eigen benen staan, kan je stevig staan en gaan.

Vanaf het allereerste begin
En deze ervaringen kunnen tot in de baarmoeder terug gaan.
Zelfs dan al is het belangrijk dat bepaalde bewegingen of reflexen gebruikt kunnen worden zoals bedoeld om goed toepasbaar te zijn later in het leven.
Als je dan bedenkt dat een baby zich actief door het geboortekanaal heen wurmt tijdens de geboorte....
Wat betekent dat voor een baby die met een keizersnede ter wereld komt?

Ik zie het gebeuren.
Als we aan deze thema's gaan werken, de stress er van afhalen of de beweging kunnen integreren, ontstaat er ruimte om oude patronen die niet meer van dienst zijn los te kunnen gaan laten.
Een zucht van verlichting en een stralend gezicht.
​Het verhaal is verteld, mag er zijn en kan dan nu eindelijk een plek krijgen.

Welk verhaal wil jouw lichaam vertellen? Zit nog opgesloten, en is aandacht aan het vragen om tot bewustzijn te komen? Ik luister graag met je mee!

Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Koester de Moeder

Wil je maandelijks de nieuwste blog automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief. En kies zelf je welkomst cadeau!

Encaustic Art
Deze maand een blog over een nieuwe hobby die ik sinds een paar weken heb ontdekt; bijenwas-tekeningen maken. Ook wel encaustic art genoemd.

Half september startte Close2Nature een 30 Daagse met als onderwerp; Mijn Allergrootste Passie en de wereld.

In het kader van; ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan stapte ik nogal onbevangen de 30 Daagse in.

Op dag 2 ging ik iedereen appen om de mooie tekeningen die toen waren ontstaan te laten zien. Ook nog met het idee; tsja dag 2 geen idee of ik de 30 dagen ga halen.

Moeiteloos
Maar wat bleek. Deze 30 Daagse bleek moeiteloos te volgen. Zelfs een half uurtje eerder opstaan voelde niet als een opoffering. En iedere dag, iedere tekening had weer een mooie boodschap of een inzicht. Wat een fijne reis.

In het bijenwas-tekeningen maken komen een paar dingen bij elkaar;
1) Mooie kleurtjes
2) Het is supersimpel
3) Altijd een bijzonder resultaat
4) Uit je hoofd, in je gevoel

Ogen Dicht
Dus ook als je denkt dat je niet kan tekenen, zoals ik, dan kan je wel gewoon bijenwas-tekeningen maken.
Ook is het fijn dat je het helemaal zelf kan invullen.
Je kan bijvoorbeeld helemaal op intuïtie gaan. Met je ogen dicht kleuren pakken, maar je mag ook gewoon de kleuren gebruiken die je mooi vindt.

De tekening is af als jij het af vindt.
En dan komt het leukste; kijken wat je er in ziet.
Karina van Close2Nature had daarvoor een mooie tool gegeven; geef je tekening 1 woord. Daarmee kom je gelijk tot een soort kern van de tekening en de boodschap die je er in kan zien.

Meditatief
Inmiddels is de 30 Daagse afgelopen, maar ben ik zelf lekker verder gegaan. Als mediatief momentje voor de dag van start gaat.

Aandacht op afstand
Ook zal de Aandacht op Afstand op Facebook vanaf de eerste maandag van november op basis van een bijenwastekening zijn, met het gegeven woord.
​Maar ook ruimte voor eigen interpretatie omdat iedereen ook weer iets anders ziet in dezelfde tekening. Net waar je oog op valt.

Wil je meer weten? Kijk dan eens bij Close2Nature of Google op Encaustic Art. Wie weet waag je ook wel de stap om meer creativiteit in je leven te brengen.

Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Zorg voor Moeders
P.s.; deze blog is geschreven vanuit mijn eigen enthousiaste ervaring met Close2Nature, ik krijg hier geen vergoeding voor :-)
Wil je maandelijks de nieuwste blog automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief. En kies zelf je welkomst cadeau!
Ben je al ingeschreven voor de nieuwsbrief? Dankjewel dat je ervoor hebt gekozen om in verbinding te blijven ❤
Heb je interesse in 1 van de welkomst cadeaus laat me dat dan even weten, dan stuur ik je die als trouwe nieuwsbrieflezeres graag toe.

Allereerste begin
Al sinds het allereerste begin van onze relatie zijn mijn man en ik samen aan het wandelen.
Ons eerste weekend weg was de etappe Vorden - Zelhem van het Pieterpad. Zestien kilometer, en ik was gesloopt.
En verkocht. Heerlijk de hele dag buiten, je gedachten kunnen laten gaan. In 1 rugzak zit alles wat je nodig hebt. Zeker op een koude dag, lekker rozig aankomen en spieren voelen waarvan je het bestaan niet had vermoedt.

Franse Alpen
Het Pieterpad werd voltooid en daarna vervolgd naar Nice. Een zeker nog 20 jarenplan, zijn we inmiddels in de Franse Alpen aanbeland, en wandelen de kinderen mee.

Nu ben ik in de veronderstelling dat we na 18 jaar huwelijk nog erg fijn samen kunnen leven, mede door alle wandelervaring.

Pijn
Want wandelen is absoluut niet alleen maar leuk! Na de eerste 10 kilometer steken de eerste pijntjes de kop op. Zo af en toe loop je verkeerd, en zal je toch samen verder moeten.
Het kan zomaar de hele dag regenen.
Of je lief heeft in de voorbereiding een bladzijde overgeslagen waardoor de route opeens 10 kilometer langer wordt naar het enige hotel in de verre omtrek. En niet te vergeten altijd die ene vervelende klim net voor het einde als je er helemaal klaar mee bent, en alleen nog maar wil douchen.

Kortom de perfecte cursus omgaan met tegenslagen. Doorzetten en niet zomaar opgeven blijft het motto.

Relatietherapie
Behalve als relatietherapie is wandelen de ideale manier om aan je conditie en gezondheid te werken. Je spieren komen wel lekker in beweging maar weinig kans op overbelasting zoals bij hardlopen. In ons zittende bestaan snakt ons lichaam naar beweging.

Tempo
Wandelen gaat niet sneller dan het gaat. Dat betekent dat je je zal moeten overgeven aan je eigen tempo. En dat tempo ligt over het algemeen een stuk lager dan het dagelijkse tempo waarmee wij door het leven gaan.

Nu woon ik natuurlijk wel in een grote stad, en het is het wellicht anders in andere delen van het land, maar wat mij het meest opvalt tijdens het wandelen is hoe iedereen vooral zo 's ochtends vroeg loopt te rennen. Letterlijk naar de tram of bus. Of figuurlijk racend op de fiets en over gefrustreerde automobilisten verder maar te zwijgen.
De meest gehoorde opmerking van ouders tegen hun kinderen; "schiet nou eens op."

Wat hebben we toch een haast met zijn allen. Krijgen we nou stress van het haasten, of haasten we ons vanwege stress?

Aan de slag
Ga vandaag eens een frisse neus halen en maak een wandeling. Nee het hoeft allemaal niet gelijk heel ver, moeilijk en zwaar. Een half uurtje iedere dag of twintig minuten, tien voor mijn part om te beginnen.

Kijk waar jij in je leven wandelen kan toevoegen.
Ik hoor graag van je of je verandering merkt. In je dag, in je lijf, in je leven.

Nazomer
De natuur biedt prachtige metaforen, en is een superfijne coach.
Met onze heerlijke seizoenen hoef je alleen maar naar buiten te kijken wat daar gebeurt, en of het ritme van jouw leven daar een beetje op aansluit.

Oogst
Op dit moment bevinden we ons in de nazomer, de periode van de oogst.
Hoe ziet jouw oogst er uit ? Valt het mee of valt het tegen?
Is er een overvloed zoals op de foto, waarmee je vol vertrouwen de herfst en winter tegemoet kan zien. Of kijk je innerlijk uit over een droog en dor landschap.

Verandering
Dit is ook een mooi moment om eens na te denken wat je wilt gaan veranderen om de volgende oogst wel een succes te maken, mocht het nu niet naar je wens zijn.

Was er bijvoorbeeld voldoende voeding en vruchtbaarheid? Heb je aandacht gegeven aan wat je wilde, en de stappen daarvoor gezet? De juiste zaden geplant en water gegeven? Heb je dat wat mocht gaan ontkiemen voldoende beschermd?

Of heeft het leven je bij de kladden gegrepen, en heeft een orkaan alles verwoest wat je tot zover had opgebouwd.
Kan je je alleen nog maar stevig vasthouden om overeind te blijven en de puinhopen overzien.
Want niet alles in het leven valt te controleren en te plannen.

Hoe dan ook, het troostende van de natuur is dat je ziet dat alles ook weer een nieuw begin heeft. En geldt dat ook niet voor ons leven?

Maag en Milt meridiaan
Vanuit de Chinese Geneeswijzen zijn de maag en milt meridiaan verbonden met de nazomer. Samen met de kleur geel.

Maagmeridiaan(yang) heeft de thema's tevreden/ ontevreden, nee zeggen, meer begrip voor anderen dan voor jezelf.

Miltmeridiaan (yin) heeft de thema's rust, ontspanning, zorgen/ zorgeloos.

Pas op de Plaats
Een pas op de plaats is waar de nazomer je voor uitnodigt. Hoe is de balans? Kan je tevreden terug kijken, of wringt er iets, maak je je misschien wel teveel en onnodig zorgen?
In deze periode mag je het even laten bezinken voor  zich weer een nieuw seizoen aandient.

Nieuw begin
Ga in de herfst die gaat komen eens goed opruimen, om in de winter te gaan rusten en de plannen te laten borrelen.

En misschien is het zelfs wel nodig om alles maar eens een jaartje te laten zoals het is; braak te laten liggen. Want ook dan volgt er vanzelf weer een nieuwe cyclus.
​
Kan jij dat vertrouwen hebben?

​Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia - Zorg voor Moeders

Wil je maandelijks de nieuwste blog automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief. En ontvang gelijk gratis 7 fijne Energieoefeningen.
​

Hart

Je hart. 
Het allereerste orgaan dat gaat werken.
Slechts 3 weken na het magische moment van bevruchting is jouw hart gaan kloppen. Essentieel voor het leven.
Het teken dat het leven aan ons bevestigd op de eerste echo. Een kloppend hartje is goed nieuws. Ook bij elke controle bij de verloskundige of gynaecoloog.

Ontdekking

Het moment dat ons hart voor het eerst gaat kloppen is ook voor de meeste moeders het moment dat ze ontdekken dat ze zwanger zijn.
Is dat een moment dat je hart gevuld werd met blijdschap omdat je ouders vol verwachting zijn? Of zoals iemand zo mooi schreef; ik werd in liefde ontvangen.

Of is dit moment een eerste afwijzing dat je hart te verwerken krijgt. Van wellicht een vluchtig oeps momentje, verassing.
Een serieus nadenken of dit het juiste moment is om een baby te krijgen, geen goede timing.
Tot een hele duidelijke nee ik wil geen kinderen. Nu niet en nooit niet. Ongewenst.

Wat doen deze zinnen met jou? Kan je het voelen in je lichaam, in je hart?

In de buik van je moeder was je ook het meest dichtbij haar hart. Het geruststellende geklop was voor jou 9 maanden lang het achtergrondgeluid. 

Brein

Bij Heartmath zeggen ze; het hart stuurt het brein aan. In plaats van wat wij vaak denken dat het brein het hart aanstuurt.
Wanneer je naar de natuurlijke ontwikkeling van de baby kijkt, eerst het hart en daarna pas de rest van het lichaam inclusief het brein lijkt dit een hele logische conclusie.

Bij onderzoek is gebleken dat als er foto's aan mensen worden getoond het hart al reageert voordat er een "naar" plaatje daadwerkelijk in beeld verschijnt. 

Je hart, het kloppend centrum van je lichaam. Kan jij het volgen? Kan jij zo stil worden dat je kunt gaan luisteren naar de boodschappen die je hart je probeert te vertellen?

Wanneer je voelt dat je stress of een gevoel van overweldiging het roer over dreigt te nemen,
leg dan je hand op je hart en haal adem. Op deze manier voelt je hart dat het veilig is en kan daarvandaan weer een boodschap gestuurd worden aan je brein. Kalmeer maar, het is veilig het is goed.
(Met dank aan Marti Glenn voor deze oefening)

Koester je hart.

Vera van Os-Keijzer
www.tensia.nl
Tensia Coaching - Lekker in je Moedervel

Wil je maandelijks de nieuwste blog automatisch in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan hier in voor de nieuwsbrief. En ontvang gelijk gratis 7 fijne Energieoefeningen cadeau.